เส้นทางอริยะ ตอนที่สามสิบสอง

พระศรีอาริยเมตไตรย                 โปรดช่วยผู้คนสู่แผ่นดินบริสุทธิ์

บารมีพุทธไร้ขอบเขต                 อานุภาพโปรดสรรพสัตว์

อรหันต์จี้กง เสด็จลงประทับทรง วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ.2527

กลอนนำเสด็จ

พระมหาเมตตา              ศรีอาริยเมตไตรย

ถุงย่ามขจัดภัย                ทั่วทุกถิ่นจักรวาล

กอบกู้ผู้มีบุญ                  สู่พุทธภูมิสุดสะอาด

ร่วมฉลองเทศกาล           มหากัลปพฤกษ์

อรหันต์จี้กง :  วิหารใหญ่เซี้ยเต็กตึ้ง สำเร็จเสร็จสิ้นลงแล้วอาตมาปลื้มปีติยิ่ง บึงอุบลลอยยานเมตตา หลายปีมานี้ทางสำนักได้พิมพ์หนังสือธรรมออกเผยแพร่ ทำให้มีผู้หันมาสู่ความดีปฏิบัติตนอยู่ในทำนองคลองธรรม สร้างบุญกุศล ทั้งคนและสวรรค์ต่างสรรเสริญ ทั้งหมดนี้เกิดจากการร่วมแรงร่วมใจกันของสานุศิษย์ในสำนัก “ธรรมสวรรค์ไม่เห็นแก่ตน ช่วยเหลือสร้างบุญ” ปัจจุบันสำนักสอนธรรมมีมากมาย แต่สำหรับเซี้ยเต็กตึ้งนับว่าเป็นกลางไม่ขึ้นแก่ใคร เผยแผ่สัจธรรมผู้ที่มารับการอบรมจากที่นี่ น่าจะได้รับโชครับธรรม สำเร็จมรรคผล อาตมานำศิษย์หยางท่องเที่ยวไปสามโลก ไปแต่งหนังสือล้ำค่า เผยแผ่ทั่วโลก โปรดคนทั่วทิศ ประสบความสำเร็จอย่างดีงาม เป็นการปลอบใจอาตมา เพราะมีผลงานล้ำเลิศ อาตมาจึงมักชอบมาที่สำนักเซี้ยเต็กตึ้งเป็นประจำ เพื่อร่วมสร้างบุญกับศิษย์ทั้งหลาย ยิ่งได้ผสานวิญญาณกับศิษย์หยาง จิตใจก็โล่งปลอดโปร่ง ร่วมกันรับใช้เบื้องบน กลายเป็นเรื่องดีงามที่ยิ่งใหญ่ หยางเซิงเตรียมตัวขึ้นบนบัวอาสน์

หยางเซิง :  ไม่รู้ว่า วันนี้เราจะไปเที่ยวชมโบราณสถานที่ไหน

อรหันต์จี้กง :  วันนี้เราไปที่ดาวดึงส์ ไปเยี่ยมท่านพระศรีอาริยเมตไตรยโพธิสัตว์

หยางเซิง :  ดีขอรับ กระผมนั่งเรียบร้อยแล้ว เชิญอาจารย์ออกเดินทางได้

อรหันต์จี้กง :  มาถึงแผ่นดินสะอาด รู้สึกสบายใจ พบเห็นแต่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ท่านโพธิสัตว์กำลังนั่งทำสมาธิอยู่ใต้ต้นไม้ ท่านพนมมือยิ้มรับ................ศิษย์ขอกราบคารวะท่านโพธิสัตว์

อรหันต์จี้กง :  ท่านโพธิสัตว์จะตอบคำถามที่เจ้าสงสัย ขอให้ถามให้เต็มที่

หยางเซิง :  ขอรับ!ศิษย์โชคดีที่ได้มายังดาวดึงส์ ได้มาเฝ้าท่านโพธิสัตว์อีก ขอโปรดเมตตาสั่งสอนด้วยเถิดขอรับ

เมตไตรย :  เจริญพร! ศิษย์หยางปัญญาแตกฉานตั้งแต่เยาว์วัยนับว่าเป็นคนหนุ่มที่มีอนาคต อายุยังน้อยก็ได้เป็นมือทรงเอกช่วยเบื้องบนเผยแผ่ เทพ พุทธ ทั้งสามโลกต่างโน้มจิตสู่ชาวโลกมือทรงเขียนสัจธรรม มีโอกาสฟังธรรมจากพุทธะ วิสุทธิเทพดังสายฝนทิพย์ที่โปรยปรายไม่ขาดสาย แต่งเป็นคัมภีร์ล้ำค่านับว่าเป็นทูตจากสามภพ ดังนั้นหนังสือที่แต่งจึงแพร่หลายไปทุกทิศ ล้วนแต่ปลุกจิตให้ตื่น ได้พบจิตตน ศรัทธา น่ายินดีถึงแม้จะมีพุทธสาวกบางรูปที่ยังมีโมหะ โง่เขลา ไม่รับรู้ว่าหมื่นวิธีสุดแต่กรรมสัมพันธ์ หมื่นศาสน์สุแต่โลกจะได้พบพุทธธรรม ขณะนี้วิหารเซี้ยเต็กตึ้งสร้างเสร็จ เป็นสถานที่บรรดาเทพ พุทธ ได้เผยแผ่ธรรม ผู้คนนับหมื่น หลั่งไหลมาสู่ธรรม พุทธรังสีส่องทั่วจักรวาล วันนี้เจ้ากับพระจี้กงมาเยี่ยม อาตมาดีใจยิ่ง ครั้งก่อนก็ได้แสดงธรรมไปแล้วว่า “พุทธอยู่ด้านหลังคน อย่าได้แสวงหาข้างหน้า” วันนี้มีธรรมเร้นลับที่จะให้ศิษย์หยางได้พิจารณา

หยางเซิง :  กราบขอบคุณพระคุณที่ท่านโพธิสัตว์เมตไตรยชี้แนะขอเรียนถามว่าต้นไม้มีชื่อว่าอะไร

เมตไตรย :  ต้นกัลปพฤกษ์

หยางเซิง:  สมัยกาลก่อนโน้น พระพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรมที่ใต้ต้นโพธิ์ แต่วันนี้ท่านโพธิสัตว์นั่งอยู่ใต้ต้นกัลปพฤกษ์มิทราบว่าหมายความกระไร

เมตไตรย :  ต้นกัลปพฤกษ์ หายากในเมืองมนุษย์ คงไม่มีต้นไม้นี้ แท้จริงไม่รู้ว่าที่ไหนก็มี ศิษย์หยางเข้าใจไหม

หยางเซิง: หรือว่าต้นกัลปพฤกษ์นั้นเดิมไม่มีทุกหนแห่งล้วนมีพุทธะ

เมตไตรย : ฮะ  ฮะ ถูกต้องทีเดียว พระสังฆนายกองค์ที่6(เหวยหลาน) กล่าวว่า “โพธิไม่มีต้น กระจกส่องก็ไม่มี ที่จริงไม่มีอะไร แล้วจะมีฝุ่นไฉน” เมื่อถึงสมัยที่อาตมาจะมาโปรดสัตว์โลก จะแสดงธรรมใต้ต้นกัลปฤกษ์ ทุกๆคนจะบรรลุธรรมทุกแห่งหนเกิดพุทธะ

หยางเซิง : ตามที่ในพระสูตร กล่าวไว้ เมื่อท่านจะลงมาสู่โลกมนุษย์ ต้องใช้เวลาอีกหนึ่งล้านล้านปี ถ้าเป็นเช่นนั้นมิเป็นการสายไปหรือ แล้วท่านจะสบายใจหรือ

เมตไตรย: ฮะ  ฮะ ! หนึ่งล้านล้านปีเหมือนหนึ่งปี หมื่นธรรมขันธ์อยู่ที่จิตหนึ่ง เวลาไม่ใช่แน่นอน พุทธธรรมโปรดคนตามแต่กรรมสัมพันธ์ กลมกลืนไม่ติดขัด ถึงแม้จะจารึอันนี้ในพระสูตร ที่จริงอยู่ภายในดวงจิต ดุจดอกไม้ตูมที่บานขึ้น

หยางเซิง:  หมายถึงอะไร

เมตไตรย : พุทธวิธีมิใช่เงื่อนตาย เมื่อต้องการก็ตอบสนองเมื่อมากไปก็ลดลง เมื่อน้อยไปก็เพิ่มขึ้น เมื่อถึงกาลอวสานก็ขจัดให้หมดไป การพ้นทุกข์ย่อมมีวิธี พุทธบารมีไม่สิ้นสุดมิใช่เงื่อนตายที่แก้ไขไม่ได้ พุทธมีปฎิภาณที่ต้องการช่วยโลกโพธิสัตว์ก็ช่วยปลดทุกข์ตามกรรมสัมพันธ์ หากผู้คนมีความต้องการเร่งด่วน ทั้งพุทธ โพธิสัตว์ ใช่จะนั่งดูดายไม่ช่วยเหลือจะให้รอคอยถึงหนึ่งล้านปีค่อยยื่นมือหรือ อาตมาได้แยกจิตช่วยเหลือมาตั้งนานแล้ว

หยางเซิง : จะเห็นถึงผู้ที่ท่านแยกจิตมาได้อย่างไร

เมตไตรย:  “ท้องพุงโต ใบหน้ายิ้ม ใจเมตตา ไปตามกรรมสัมพันธ์” มีลักษณะอาการทั้งสี่ประการนี้ก็คือ พระศรีอาริยเมตไตรย แยกกาย

หยางเซิง : ขอรับ! ท่านโพธิสัตว์แยกกายเป็นหมื่นเป็นแสนแต่ทำไมถึงพูดว่ายังไม่ลงมาจุติ ขอโปรดอธิบาย แล้วก็มีผู้ขนานนามท่านว่า พระพุทธเจ้าศรีอาริยเมตไตรยทั้งๆที่ท่านได้โพธิสัตว์ผล เรื่องเป็นอย่างไรมิทราบ

เมตไตรย :  โพธิสัตว์ก็ไม่เล็ก พระพุทธเจ้าก็ไม่ใหญ่ ล้วนมีจิตเหมือนกัน ต่างก็ดำเนินไปคนละทาง สำเร็จพุทธหรือโพธิสัตว์ล้วนเป็นชื่อปลอม  หากอาตมาถูกยกย่องเป็นรูปพุทธ หากอาตมามีเมตตา ทำไมเรียกว่า โพธิสัตว์ ตามแต่ชาวโลกจะเรียกก็แล้วกัน แต่อาตมาก็ไม่มีสองจิต

อรหันต์จี้กง :  ท่านโพธิสัตว์ยังถูกยกย่องว่าเป็น พระเมตตาด้วยมหาเมตตาจึงครอบสรรพสิ่งเป็นพระพุทธองค์ที่สุดแสนปลื้มปีติ ชาวโลหากได้พบพระโพธิสัตว์อวตารลงมาก็จะสามารถขจัดความทุกข์ยาก เหลือแต่ใบหน้าที่ยิ้มละไมขอให้ชาวโลกจงฝึกแบบพุทธจิตพระศรีอาริยเมตไตรย รับรองว่าท่านพระศรีอาริยเมตไตรย โปรดช่วยให้ถึงดินแดนสะอาด

เมตไตรย: ฮะ  ฮะ! พระจี้กงก็เป็นพระพุทธองค์ที่สุดแสนปลื้มปีติ เช่นกัน ใครๆ ได้เห็นท่านหัวเราะฮาฮ้า ใครได้ฝึกแบบพระจี้กง ท่านคงได้เสกให้ได้ไปบ้านเดิม

อรหันต์จี้กง :  โพธิสัตว์อย่างเราต่างยกย่องกัน ร่วมมือกันลากจูงผู้คน ขจัดเคราะห์ปลดทุกข์หมดกังวล ไม่ดีกว่าหรือ

เมตไตรย :  พุทธทั้งสองจิตสมานฉันท์ วันนี้ช่วยกันชี้แจงด้วยจิตร่วมกัน ส่งยานเมตตา

โปรดช่วยชาวโลก พระจี้กงช่วยตามกรรมสัมพันธ์ เมตไตรยช่วยเกิดทุกแห่งหน พุทธบุตรใจเบิกบาน พ้นทุกข์ก็บรรลุธรรม

หยางเซิง :  ท่านอาจารย์ทั้งสองยอวาที จากจิตประทับสู่จิตหรือว่าท่านทั้งสองต่างมีสัญญาร่วมกัน ที่จะโปรดช่วยชาวโลก

เมตไตรย : อาตมากับชาวโลก ที่จริงดุจร่างเดียวกันแต่มีสองหน้า คนถ้ามีปัญญาก็เผยพุทธะ ตอนนั้นก็เป็นพุทธะบุตรละ

หยางเซิง :  ศิษย์มีเรื่องหนึ่งอยากให้อธิบาย มิทราบว่าการปฏิบัติธรรมจนถึงชั้นได้ไปดินแดนสะอาด หรือการขึ้นสวรรค์มีความแตกต่างกันอย่างไร

เมตไตรย :  ดินแดนสะอาดแห่งพระศรีอาริยเมตไตรย ก็เป็นส่วนหนึ่งของสวรรค์ สวรรค์ก็เป็นพุทธภูมิอันหนึ่ง ดินแดนสะอาดแห่งพระศรีอาริยเมตไตรย ก็คือผู้ที่เจริญเมตตาธรรมตามอาตมา ทั้งสามโลกอยู่ที่จิต หมื่นธรรมขันธ์อยู่ที่รู้เรียนอะไรก็สำเร็จอย่างนั้นพุทธบารมีสุดคณานับ แบ่งแยกไม่ได้มีความเสมอภาค เหมือนอย่างอาชีพของคนมีต่างๆ กันต่างก็หาเงินเลี้ยงชีพ ซึ่งมีภาระหน้าที่ต่อสังคมร่วมกัน อาชีพถึงจะมีมากอย่าง แต่ขอให้เป็นอาชีพสุจริต ไม่อาจพูดว่าสูงหรือต่ำ การฝึกพุทธะก็ดุจเดียวกัน ตามที่ได้อธิบายไปการปฏิบัติธรรมของแต่ละพุทธะ โพธิสัตว์ ต่างก็มีสิ่งแยบคายหากเกิดการยึดถือ ก็จะเสียความยุติธรรม ก็เกิดการแก่งแย่งกล่าวโทษปวดสมอง ผู้ปฏิบัติต้องมีความรู้ เพราะแต่ละคนมีพื้นฐานไม่เหมือนกัน จึงมีแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์เพื่อตัดความกังวลแปดหมื่นสี่พันเรื่อง แต่ละธรรมขันธ์สำเร็จได้ทั้งนั้นก็เหมือนการค้าขายมีการค้าต่างกัน แต่ละจุดมุ่งหมายเหมือนกันคือ มีกำไรเพื่อดำรงชีพ การปฏิบัติมีหลายหนทาง แต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน ตัดความทุกข์มีความสงบ หากปฏิบัติได้สองอย่างนี้ ก็ถือว่ามาถูกทางหากตัดความทุกข์มีความสงบไม่ได้ ก็ถือว่าไม่อยู่ในแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ เป็นทางมาร ชาวโลกหากรู้เช่นนี้ ก็จะไม่เกิดการแก่งแย่งติดยึด

หยางเซิง :  ขอเรียนถามว่า ดินแดนสะอาด หมายถึงอะไร

เมตไตรย:  จิตสะอาด แผ่นดินก็สะอาด(พุทธภูมิ) ดังนั้นดินแดนสะอาด ต้องการให้ชาวโลกรู้ว่า หากจิตสะอาดก็ย่างสู่แผ่นดินสะอาด

หยางเซิง : อะไรเรียกว่า แผ่นดินบรมสุข(เก๊กลัก)

เมตไตรย: คนที่ไม่มีทุกข์ (คนที่ปลงตก)ก็สามารถย่างสู่แผ่นดินบรมสุข

หยางเซิง : อะไรเรียก แผ่นดินทิศตะวันตก

เมตไตรย :  อาตมาจะเปรียบเทียบให้ฟัง “ถ้าไม่หลงติดอยู่ในเมืองทางทิศตะวันออก ก็เริ่มเข้าสู่ทิศตะวันตก” รวมความว่าชื่อที่มีอยู่ คือต้องการให้ชาวโลกไม่มีกิเลส ก็จะหมดทุกข์ก็จะอยู่ในดินแดนสุขสบาย ดังนั้นจึงว่า “ไม่หลงอยู่ในตะวันออกก็สามารถไปสูทิศตะวันตก ไม่เปื้อนฝุ่นกิเลสก็สามารถเข้าสู่อริยะ ไม่หลงติดก็สำเร็จพุทธ” เมื่อวิหารเซี้ยเต็กตึ้งสร้างเสร็จ อาตมาก็อยากโปรดผู้คนอย่างเร่งรีบคิดจะมาร่วมด้วย จะได้ไหม

อรหันต์จี้กง :  ฮา ฮ้า พระศรีอาริยเมตไตรย เมตตา ศิษย์หยางเข้าใจความหมายหรือไม่

หยางเซิง : จะให้สร้างรูปองค์พระศรีอาริยเมตไตรยใช่ไหมเพื่อให้ผู้คนกราบไหว้

เมตไตรย :  ฮะ ฮะ! รูปอาตมาใช่รูปโง่ หากสร้างไว้องค์หนึ่งก็สามารถช่วยเหลือธรรมสถานได้ แม้ไม่สร้างก็ไม่เป็นไรของเพียงแต่ในจิตให้มีพระศรีอาริยเมตไตรยเจริญเมตตาธรรมก็จะเป็นบุตรแห่งพระศรีอาริยเมตไตรย

หยางเซิง :  ขอรับบัญชา!  กราบขอบพระคุณ พระพุทธเจ้าศรีอาริยเมตไตรย ที่แสดงธรรมขอให้ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอท้องใหญ่สามารถรับทุกสิ่งได้ ไม่มีความกังวล มีแต่ความปีติหวังว่าคงได้รับการช่วยเหลือจากพระศรีอาริยเมตไตรย

อรหันต์จี้กง : วันนี้ขอลาไปก่อน ท่านโพธิสัตว์ศรีอาริยเมตไตรย

หยางเซิง : กราบขอบพระคุณ ที่เมตตาสั่งสอน ขอกราบลา

อรหันต์จี้กง :  สำนักเซี้ยเต็กตึ้ง ถึงแล้ว หยางเซิงลงจากบัวอาสน์ วิญญาณกลับเข้าร่าง