เส้นทางอริยะ ตอนที่สามสิบสาม

หนังสือพิสดารสำเร็จลง              สระทิพย์เปิดงานฉลอง

คัมภีร์เปล่งรัศมีแวววาว              แพร่หลายชั่วกาลนาน

อรหันต์จี้กง เสด็จลงประทับทรง วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ.2527

กลอนนำเสด็จ

           เส้นทางอริยะ                พระกรุณาชาวโลกไว้

แด่พุทธบุตรไซร้                         คืนสู่อ้อมอกสวรรค์

คัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์                      มีฤทธิ์ดุจเดือนตะวัน

เส้นทางนับหมื่นพัน                   ถึงจุดหมายแดนนิพพาน

อรหันต์จี้กง : วันนี้เป็นเทศกาลสารท ขนมอี๋ ชาวบ้นต่างก็รับประทานขมมอี๋กันแล้ว ถึงอากาศฤดูหนาวจะหนาวเหน็บแต่ก็มีความอบอุ่นแสดงออก เพราะคนในครอบครัวทั้งหมดมาพบหน้ากันตามประเพณีตามภาษาชาวโลก ซึ่งแสดงถึงว่าปีใหม่กำลังทอแสงใกล้เข้ามาแล้ว เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผ่านไปอย่างไร้เยื่อใย เหมือนขนมลูกกลมๆของขนมอี๋ที่ไม่อยู่ในปากแล้ว ถึงวาระใกล้สิ้นสุดของปี ชาวโลกต่างก็คิดบัญชีสำรวจกำไร ขาดทุน เพราะบากบั่นทำงานมาแล้วทั้งปี บางคนก็ดวงดีบางคนก็มีกำไร บางคนก็ขาดทุนก็คงมีบางครอบครัวชื่นอกชื่นใจ บางครอบครัวก็เป็นทุกข์กังวล แต่ว่าอาตมาได้เห็นชาวโลกมีจำนวนน้อยมาก ที่คิดบัญชีกำไร-ขาดทุน ที่ “ไม่มีรูป” (ธนบัตรที่ไม่มีรูปคือเวลาที่ล่วงเลย มี่ค่าเป็นเงินทอง)ธนบัตร ที่จริงในชั่วชีวิตของมนุษย์ ธนบัตร ทั้งสองชนิดก็ขาดเสียไม่ได้ ไม่ว่าขาดธนบัตรแบบไหน ย่อมหมายถึงขาดทุน ชาวโลกมักพูดว่า “การค้าที่ทำแล้วขาดทุนไม่มีใครทำ” แต่ในสายตาอาตมาที่มองผู้คน ชาวโลกส่วนใหญ่ที่ทำการค้าขาดทุน (ความละอายใจ) ก็ยังยิ้มแย้ม ผ่องใส! ดังนั้น อาตมาจะขอเตือนชาวโลกว่า “เรื่องน่าละอายใจอย่าไปทำ” หากสามารถทำบุญกุศล นานๆไป ก็สามารถเปลี่ยน “ขาดทุน” เป็น “กำไร” โดยอัตโนมัติ

     ในช่วงคืนแห่งความสันติสุขนี้ อาตมาก็ขออวยพรให้ชาวโลกได้รับแต่ความสุข และต้อนรับปีใหม่ที่จะมาถึงอย่างชื่นบาน และยิ่งอยากให้ชาวโลกสามารถคืนกลับสู่ถิ่นฐานเดิม อันบรมสุขแดนสวรรค์ และร่วมรับประทาน “ขนมอี๋ น้ำอมฤต” กับสมเด็จแม่เบื้องบน ซึ่งยังไม่มีในโลกนี้รสชาติสวรรค์กำลังรอชาวโลกมาลิ้มรส

     เราศิษย์อาจารย์ได้รับโองการสวรรค์ให้แต่งหนังสือใช้เวลาประมาณสองปีเร่ร่อนไปทั่ว จนกระทั่งถึงเทศกาลดีในวันนี้ที่ หนังสือ “เส้นทางอริย” แต่งสำเร็จ ซึ่งเป็นความต้องการของเบื้องบน และก็เป็นการเฉลิมปีใหม่ที่เวียนมาถึงอีกด้วย ซึ่งหนังสือแต่งเสร็จในปลายปีนี้ ทันขึ้นยานทิพย์แห่งศักราช “กะจื้อนี้” (ปีใหม่ถัดไป) อาตมารู้สึกอบอุ่นใจอย่างยิ่ง วิหารเซี้ยเต็กตึ้งจะทำการเปิดในต้นปีหน้า หนังสือนี้ก็พิมพ์เสร็จพอดี นับว่าแสงธรรมเจิดจำรัส เสียงธรรมกังวาลทั่วในใจไปอีกเรื่องหนึ่ง ศิษย์หยางรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง

หยางเซิง :กว่าสิบปีมานี้ ได้รับการสั่งสอนและอุ้มชูของท่านอาจารย์ แต่ด้วย “ปณิธานแห่งพระจี้กง” ด้วยแบบกรรมสัมพันธ์ให้ความสะดวกสบายแก่ธรณีธรรม เผยแพร่แทนเบื้องบนอย่างเต็มความสามารถ ได้รบกวนอาจารย์มาตลอด โชคดีที่เบื้องบนคุ้มครอง ธรรมสถานเซี้ยเต็กตึ้งแห่งนี้จึงสร้างเสร็จด้วยความราบรื่น ไม่ต้องอาศัยที่นั่นที่นี่ทำให้เหล่าสาธุชนมีที่กราบไหว้ ด้วยความช่วยเหลือของอาจารย์อย่างมาก ศิษย์ขอกราบขอบพระคุณ

อรหันต์จี้กง : ศิษย์รักมิต้อง! หมื่นธรรมขันธ์กรรมสัมพันธ์ก่อเกิด เจ้าสร้างกุศลสัมพันธ์ไว้มาก เสียสละเพื่อธรรมธุระขจัดทุกข์ให้ผู้คน ชี้แจงส่งเสริม ชักจูงให้เข้าใจในธรรมมากมาย เหมือนไถหว่านพลางเก็บเกี่ยวพลาง ศิษย์ในสำนักก็พร้อมใจกันช่วยเหลือ ทั้งคนทั้งเทพต่างสละเพื่อธรรมธุระศรัทธาของคนดั่งบ้านเมือง ดังนั้น มรรคผลจึงยิ่งใหญ่อย่างนี้มิใช่ธรรมดา และก็ไม่ใช่เพราะโชคดี แต่มีค่าคู่ควรกันในตอนเริ่มแรก ศิษย์หยางมีความดีแรกเริ่ม ที่จะนำยานเมตตาโปรดกช่วยผู้คน และอยากให้ศิษย์ในสำนักร่วมมือร่วมใจดำเนินไปข้างหน้า รักษาธรรมสถาน อนาคตก็ต้องอาศัยพวกเจ้าช่วยกันเผยแผ่สัจธรรมช่วยกอบกู้ชาวโลกให้ธรรมเจริญรุ่งเรือง หน้าที่ภาระทั้งหนักทั้งไกล ช่วยลงแรงกันหน่อย วันนี้พอดีกับวันสารทขนมอี๋ ทั่วทั้งแผ่นดินปีติยินดีรัศมีแห่งเซี้ยเต็กตึ้งสาดส่อง ศิษย์ทั้งหลายต่างชำระกายใจศรัทธาจริงใจที่ทำให้หนังสือเส้นทางอริยะนี้สำเร็จสมบูรณ์อาตมามาที่นี่ในวันนี้ก็เพื่อนำศิษย์หยางไปร่วมงานเฉลิฉลองเพื่อความโชคดีมีชัย จึงเขียนบทเพลงขับขาน

           ถือขวดเหล้าอมฤตสู่โลกา

เห็นมนุษย์มนาหน้านิ่วคิ้วขมวด

ในใจมีเรื่องร้อยแปดนับพันหมวด

อารมณ์ดวดอัดเต็มอุราเล่นไม่คลาย

           ปวดสมองกังวลใจไม่รู้จบ

สักเมื่อไรจึงได้พบเป็นเด็กอีกเลย

ทุกอย่างดุจเมฆลมพัดเปลี่ยนเลย

ขงเบ้งเอ๋ยถึงรู้ลมฟ้าก็สุดเดา

           ที่นาจะมาก็ไม่รู้หนีไปไหน

ที่น่าจะไปก็ไม่รู้อยู่ทำไม

มนุษย์เอ๋ย! ทานบัวลอยหวานแล้วไซร้

ขอให้ใจแผ้วผ่องยิ้มระรื่นเอย

เมื่อร้องเพลงจบ ก็นำศิษย์หยางสู่ขอบฟ้า บัวอาสน์หลังนี้รัศมีทองแวววาว โปรดช่วยผู้คนมามากมาย หนังสือเที่ยวเมืองสวรรค์ เที่ยวเมืองนรก วงเวียนกรรมของสัตว์โลก ล้วนเป็นเพราะทั้งสามโลกต้องการโปรดสัตว์จึงเปิดเผยทั้งมนุษย์และเบื้องบนต่างเฉลิมฉลอง สัตว์เดรัชฉานก็ได้รับการช่วยเหลือ ด้วยความรักในสัตว์โลก จึงทำให้ทั้งจักรวาลมีความสุข เส้นทางอริยะยิ่งช่วยให้คนที่ปฏิบัติธรรม ได้ย่างสู่เส้นทางที่ถูกต้อง ไม่ผิดพลาด หลงทาง ซึ่งนับว่าเป็นหนังสือที่มิใช่ธรรมดา มีคุณค่าโดเด่นแพรวพราว ก่อเกิดพุทธบุตรโพธิสัตว์บุตรนับจำนวนไม่ถ้วย ขอให้ชาวโลกช่วยกันส่งเสริมพิมพ์เผยแผ่ บุญกุศลอุทิษสู่ทุกทิศในสามโลก  ธรรมลึกซึ้งผู้หยั่งรู้ย่อมได้รับ ศิษย์หยางเตรียมขึ้นบนบัวอาสน์

หยางเซิง :  ขอรับ! ขอเรียนถามท่านอาจารย์ วันนี้จะไปที่ไหน

อรหันต์จี้กง :  หนังสือศักดิ์สิทธิ์เสร็จลงแล้ว แผ่นศิลาสวรรค์จารึกชื่อไว้ ชาวโลกโชคดี ที่ได้มีหนังสือล้ำค่าอีกเล่มหนึ่งสืบทอดพันปี วันนี้เราจะไปยังแดนนิพพานแห่งบ่อเก๊ก เพื่อกราบสมเด็จพระมารดาแห่งสระทิพย์ รีบแต่งตัวให้เรียบร้อยกายใจสะอาดติดตามข้าฯไป

หยางเซิง :  รู้สึกดีใจไม่น้อย วันนี้จะได้พบพระแม่เจ้าอีกครั้งกายใจสะอาด วิญญาณสดใส รีบขึ้นบนบัวอาสน์ทันใด ขอเชิญอาจารย์ออกเดินทางได้

     นั่งอยู่บนบัวอาสน์ ภายในใจปลื้มปีติจนพูดไม่ถูก ล่องลอยผ่านชั้นเมฆ ทิ้งฝุ่นไอไว้เบื้องหลัง เหมือนอยู่เหนือเมฆเป็นหมื่นๆลี้ บัวอาสน์ที่ผุดผ่อง เหมือนหลุดจากโลกสู่อวกาศล่องลอยสู่ถิ่นที่ไม่รู้จักชื่อ..............ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงแว่วมาแต่สวรรค์ บรรยากาศสีน้ำเงินออกฟ้า มีหมอกเบาบาง บางครั้งก็มีหมอก บางครั้งก็ไม่มี ลอยละลิ่วไป ชั่วพริบตาเดียวก็มาถึงดินแดนแห่งหนึ่ง ต้นไม้เขียวขจี สระบัว ใบหญ้าดังอุทยานแดนสวรรค์ ในโลกมนุษย์มิอาจเปรียบเทียบได้เหมือนกับได้สลัดรองเท้าแตะออกไปปานนั้น

อรหันต์จี้กง :  พระตำหนักสระทิพย์เกือบถึงแล้ว หยางเซิงเตรียมตัวลงจากบัวอาสน์

หยางเซิง:สภาพตอนนี้ มีรัศมีทองเจิดจ้า จนตาทั้งสองข้างเปิดไม่ขึ้น ทำอย่างไรดี

อรหันต์จี้กง : อย่าใจร้อนคุมสติให้ดี แล้วจะสบายเอง

หยางเซิง :  ฟังคำอาจารย์ สงบอารมณ์ตั้งสติ ลืมตาขึ้น รู้สึกรัศมีอ่อนโยนขึ้น ดุจแสงจันทร์อันนุ่มนวลของมารดาการแปรเปลี่ยนแดนศักดิ์สิทธิ์ อัศจรรย์ยากที่จะคาดคะเนเหมือนกับเปลี่ยนไปตามสภาพจิต

อรหันต์จี้กง : ฮา ฮ้า! ทั้งสามโลก ดุจโลกเดียวกัน สภาพเปลี่ยนไปตามจิต หากจิตสงบนิ่งสรรพสิ่งรู้หมด นี่คือดินแดนบ่อเก๊ก หากมิใช่วิสุทธิเทพหรือองค์พุทธเจ้า ไม่อาจมาถึงที่นี่ได้ วันนี้ศิษย์หยางมีบุญ เบื้องบนอนุเคราะห์ พระแม่เจ้ามีบัญชาให้เจ้ามาถึงที่นี่ รีบๆเข้าไปกันเถอะ

หยางเซิง :  ขอรับกระผม!  มาถึงสระทิพย์หลายครั้ง หากบรรยากาศไม่เหมือนกัน แขกเหรื่อมากมาย รัศมีเปล่งประกาย ทำให้รู้สึกเหมือนกำลังทำสมาธิหล่อเลี้ยงจิต เหล่าเทพ ต่างหน้าสงบเงียบไม่เจรจา มิทราบว่าหมายถึงอะไร

อรหันต์จี้กง :  กำลังเคลื่อนจิตปรับสภาวะใจอยู่ กำลังเคลื่อนบรรยากาศของจักรวาล ปุถุชนมิใช่จะได้พบเห็น เจ้าอย่าถามมากนัก รีบๆเข้าไปกราบนมัสการ สมเด็จพระแม่เจ้าผู้สูงสุดแห่งสาพภพกันเถิด

หยางเซิง :ขอรับ ขอรับ! เดินอย่างระมัดระวังตามท่านอาจารย์เข้าไปในตำหนัก ทันใดปรากฎมีแสงรัศมีวงกลมฉายออกมาทำให้ดวงตาพร่าฟาง......ขอเรียนถามอาจารย์ ทำไมจึงเป็นเช่นนี้

อรหันต์จี้กง :  รัศมีวงกลม นี้เป็นของพระแม่เจ้าแห่งบ่อเก๊กพระแม่เจ้าเป็นผู้สูงสุดของสามโลก เป็นบรรพชนแห่งสิงศักดิ์สิทธิ์เป็นหลักของวิสุทธิเทพ พระพุทธเจ้า ดังนั้นจึงถูกยกย่องให้เป็น “แม่"” จึงนับเป็นแม่แห่งศาสนาทั้งปวง ยังมีชื่อเรียกกันว่าบรรพชนเจ้า (เล่าโจ๊ว) พระเป็นเจ้า (เสี่ยงตี่) พุทธมารดา(ฮุกบ้อ) พระแม่สุวรรณเจ้า(กิมบ้อ) พระบุราณศักดิ์สิทธิ์(โก้วเซี่ย) พระแม่แห่งบ่อเก๊กต่างๆ รวมความว่าเป็นทั้ง เต๋า พุทธ ศักดิ์สิทธิ์ สัจจะ เป็นบรรพชนแห่งปฐมวิญญาณ นับว่าเป็นสิ่งสูงสุด เหนือสุด ศักดิ์สูงสุด มีค่ามากที่สุด เนื่องจากวาระโปรดสัตว์ทั้งสามภพ จึงเคลื่อนหมุนจักรวาล โปรดสัตว์ทุกประเภททุกศาสนา ทุกวันนี้ทุกศาสนาจึงต่างแสดงความสามารถของตน ซึ่งล้วนเกิดจากพลังเดิมอันศักดิ์สิทธิ์ของพระแม่เจ้า ขณะนี้ท่านจอมมารดาแห่งบ่อเก๊กต้องการให้ทุกคนเข้าใจ รู้ถึงถิ่นดั่งเดิม จึงแสดงกายในสภาวะแม่ผู้สูงส่งบ แม่ผู้เมตตา อ้อมอกแผ่กว้างสู่บุตรทุกคนในโลก

หยางเซิง: ท่านอาจารย์ได้อธิบาย สิ่งที่ไม่เคยเข้าใจมานับพันๆปี (ตอนนี้รัศมีวงกลมหยุดส่อง พระแม่เจ้ากำลังปรากฎกาย พระเกศาดุจกระเรียนขาว พระพักตร์ดุจเยาว์วัยนางสนองเรียงรายซ้ายขวา พระแม่เจ้าเผยพระพักตร์ที่แย้มสรวล) ลูกโง่หยางเซิงขอกราบเข้าเฝ้า พระมารดาแห่งบ่อเก๊ก ขอพระแม่ผู้เมตตาโปรดลงแส้สั่งสอนเถิด

พระแม่:  เจริญพร! ลูกหยางแกล้งทำเป็นปุถุชน ดวงจิตประภัสสร มีใจอันเป็นสัจจะ สละความสุขสบาย พลีกายช่วยผู้คน ไม่ลืมจิตดั่งเดิม สู่ทางอริยะตั้งแต่ยังหนุ่ม รากพุทธธรรมชุ่มฉ่ำ เป็นมือทรงเอก รับใช้เบื้องบนถ่ายถอดสัจจะสวรรค์ประทานพระคัมภีร์ ทางสายเก่าปลอดโปร่ง หนังสือยอดนิยมแพร่หลาย โปรดผู้คนทั่วโลก โอกาสหายากยิ่งนับเป็นชนแนวหน้า ที่สร้างยานทิพย์ เริ่มต้นจากสำนักเซี้ยเฮี้ยงแล้วมาสร้างเซี้ยเต็กตึ้งอี นับเป็นโอกาสดีในการช่วยเหลือมนุษย์ต่อต้านกระแสลมร้าย ปลุกคนให้ตื่นอย่าหลงอยู่ในโลกพ้นจากความขุ่นสกปรก  สู่ความสะอาด นับเป็นเสาเอกแห่งยุคเผยแผ่มหาสัทธรรม ขจัดเคราะห์มารให้สิ้นซาก สวรรค์ทรงช่วยเหลือ วิหารเซี้ยเต็กตึ้งสร้างเสร็จลง ยานเมตตาแห่งธรรมสถานได้กางใบทิพย์ สั่งสอนตักเตือนชาวโลกอบรมบ่มนิสัยให้เข้าสู่อริยมรรค เพื่อจรรโลงให้โลกอยู่เย็นเป็นสุข วันนี้ประจวบกับหนังสือเล่มใหม่เสร็จลง จึงได้เชิญเจ้ามาตำหนักบ่อเก๊ก เพื่อเพิ่มกำลังใจให้อีก หวังว่าเจ้าคงไม่ลืมจิตเดิม โอบอุ้มจิตเบื้องบน รับใช้พระราชเสาวนีย์ของแม่โปรดช่วยมนุษย์ เป็นการปลอบใจแม่นะ

หยางเซิง : ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงสั่งสอน เนื่องจากรู้สำนึกว่ามีบาปมาก แรงปุถุชนมีจำนวนจำกัด กราบอ้อนวอนเสด็จแม่โปรดประทานแสงจิตให้บ่อย ๆ เพื่อให้จิตหายโง่ จะได้ไม่ต้องจมสู่เหวนรก

พระแม่ : ลูกหยาง อย่ากังวลใจ ธรรมธุระแม้จะหนัก ใจขอให้ตั้งมั่น   เบื้องบนก็ช่วยเหลือเซี้ยเต็กตึ้งอยู่แล้ว ให้หนังสือศักดิ์สิทธิ์สำเร็จลุล่วง ขอให้ลูกแม่ทั้งหลายในโลกต่างพร้อมใจสนับสนุน ช่วยพิมพ์เผยแพร่ เป็นการถ่ายทอดจากจิตแม่หนังสือนี้เท่ากับเปิดเส้นทางอริยะ หากใครที่บริจาคร่วมพิมพ์ก็เหมือนได้ช่วยแม่ช่วยเปิดเส้นทางขึ้นสู่สวรรค์ แม่ก็ถือโอกาสส่งหนังสือสวรรค์แต่ละเล่ม ๆ ลงปูเต็มพื้นโลก เพื่อช่วยคนได้กว้างขวาง ผู้ที่ได้ตั้งมหาปณิธานช่วยแม่พิมพ์เผยแพร่หนังสือนี้ แม่ก็ขอขจัดให้หมดกรรมเวร จะได้กลับสู่บ่อเก๊กแดนศักดิ์สิทธิ์ ขอให้ตั้งต้นสร้าง

           สำหรับวันนี้ที่ตำหนักบ่อเก๊กมีเหล่าเทพ พุทธ นับพันหมื่นองค์ ต่างพร้อมใจกันมาชุมนุม แม่จะเปิดการเฉลิมฉลองด้วย “น้ำมนต์อมฤต” ลูกหยางมานั่งที่ข้างหน้าเถอะ

หยางเซิง : รับด้วยเกล้ากระหม่อม!

อรหันต์จี้กง : ขอบพระทัยฝ่าบาท

พระแม่ : พระจี้กงเหน็ดเหนื่อยมากนัก สมกับชื่อ “ซิวอ๊วง” ต้องปฏิบัติธรรมช่วยผู้มีกรรมสัมพันธ์เพราะเป็น “จี้กง” คือปู่ผู้ปลดทุกข์ ดังนั้นเมื่อถึงคราวคับขันก็ต้องอาศัยท่านส่งยานเมตตาไปช่วยชาวโลก

อรหันต์จี้กง : กลายเป็นเรื่องธรรมดาแล้ว ออกแรงเต็มที่เพื่อช่วยเผยแพร่พุทธธรรม

พระแม่ : ขอเชิญทุกท่านนั่งได้

พระกวนอิม : วันนี้ สำนักเซี้ยเต็กตึ้งได้รับโองการให้แต่งหนังสื “เส้นทางอริยะ” จนสำเร็จลง เบื้องบนจึงจัดงานเฉลิมฉลอง บรรดา เทพ พุทธ ต่างพร้อมใจกันมาร่วมงานมีกรรมสัมพันธ์ร่วมกัน ขอให้ทุกท่านได้แสดงน้ำใจ

มหาเทพซุ่นเอี้ยง : เส้นทางอริยะเป็นทางธรรมของทุกศาสนาขอให้มนุษย์อย่าได้แบ่งเขาแบ่งเรา กุศลอย่างเดียวกัน จูงมือกันสู่เบื้องหน้า

เทพฮ่อเซียนโกว : สรรพสัตว์วิญญาณเดียวกัน ไปเกิดในที่ต่างกัน จึงเกิดนานาจิตตัง ถึงแม้ศาสนาจะต่างกัน แต่สวรรค์ก็คัดเลือกแต่ใจ ขอให้มีบุญประดับกาย ปฏิบัติธรรมจนสำเร็จขอแสดงความยินดีกับหนังสือเล่มใหม่

กุมารเทพแห่งสระทิพย์ : ความศักดิ์สิทธิ์แม้จะได้มายากมนุษย์ในโลกหากมีจิตศรัทธา ปฏิบัติดีต่อกันแล้ว ในโลกก็เหมือนในสวรรค์ ชาวโลกจงใฝ่หาแต่ความมงคลเถิด

วิสุทธิเทพแห่งนพดล : เจริญพร! หนังสือทุกอักขระดังเจียระไนจากแก้ว ด้วยใจที่เหน็ดเหนื่อยจึงสำเร็จลง ขอชาวโลกอย่าดูแคลน หวงแหนไว้!

พระกษิติครรภ์ : มีเส้นทางอริยะแล้ว ประตูนรกไม่มี เมื่อเปิดหนังสือนี้ ก็เหมือนเปิดประตูสวรรค์ ชาวโลกอย่าได้ทิ้งขว้างการที่จะช่วยชาวโลกต้องอาศัยหนังสือธรรมที่อ่านเข้าใจง่าย “หนังสือเส้นทางอริยะ” จึงเป็นแบบอย่างของหนังสือในปัจจุบัน อ่านอย่างพินิจพิจารณา สุขาวดีทางตะวันตก ก็จักอยู่เบื้องหน้านั้นแล

พระเยซู : เบื้องบนเหมือนครอบครัวเดียวกัน สวรรค์ไร้ขอบเขตลูกต่างเผ่าพันธุ์ล้วนเกิดจากอุทรเดียวกัน ล้วนเกิดจากวิญญาณเดิมแห่งพระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้า ก็คือ พระมารดา พระเป็นเจ้าคือพระบิดา ประเทศจะต่างกัน แต่ความหวังเหมือนกัน คือความสงบ สันติสุข “เส้นทางอริยะ” เป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวโลกประกอบความดี ขอให้พิจารณาให้รู้ซึ้ง ก็จะสามารถพบกับพระเป็นเจ้าในดวงจิตของเจ้าเอง

พระอัลเลาะห์ : ค่ำคืนที่สงบสุข เป็นช่วงเวลาที่ฝันดี ท่ามกลางความฝันดีนั้นก็จะหยุดการทะเลาะวิวาท ขอให้ชาวโลกคิดดูให้ดี ต้องมีสักวันหนึ่งที่ไม่ใช่ความฝัน แล้วทำไมจึงไม่เหลือเวลาไว้ช่วงหนึ่ง ให้จิตวิญญาณสะอาดบริสุทธิ์สงบสุขเล่า

พระแม่ : ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้กล่าวสุนทรพจน์จบลงแล้ว งานเลี้ยงเริ่ม ณ บัดนี้ ทั้งหมดที่มีอยู่ที่นี่ล้วนเป็นน้ำพิรุณทิพย์ให้ทุกคนได้ดีใจ ระลึกถึงรสชาติของเบื้องบนมิรู้ลืม

หยางเซิง : ได้ดื่มน้ำมนต์อมฤต จิตใจปลอดโปร่ง สดชื่นเย็นปากแต่ละแก้วสบายใจ ถึงแม้ไม่อิ่มแต่ก็รู้สึกพอ หรือเพราะอาหารทิพย์ก็มีความวิเศษเช่นนี้

อรหันต์จี้กง : ฮา ฮ้า! เสพอาหารทิพย์รสชาติล้ำลึก รู้จักพอก็ไม่หิว เผื่อช่องว่างไว้ 3 ส่วน เพื่อสัทธรรม

หยางเซิง : อาจารย์พูดถูก ถึงทานไม่อิ่มท้อง แต่ก็มีความหอมหวานเหลืออยู่ หากมนุษย์รู้จักพอ สัจธรรมคืออาหารทิพย์

อรหันต์จี้กง : ศิษย์หยางก็ได้ลิ้มรสสัจธรรม ศิษย์หยางอย่าได้เกรงใจ วันนี้พระแม่เจ้าจัดไว้เฉพาะ ปุถุชนที่ไม่เคยสร้างบุญสร้างกุศล ช่วยเบื้องบนเผยแพร่ ก็จะไม่ได้รับการฉลองพิเศษเช่นนี้

พระแม่ : เจริญพร! สรรพสัตว์มีบุญ ที่หนังสือใหม่ เส้นทางอริยะแต่งสำเร็จ แจกจ่ายไปทุกทิศ ต่างจุดแสงธรรมช่วยพิมพ์แจกเผยแพร่ ช่วยสร้างยานเมตตา วิหารหลังใหม่สร้างเสร็จ ทางอริยะก็ก้าวไปสู่เส้นทางใหม่ หนังสือสามารถช่วยเหลือมนุษย์ เป็นการเคลื่อนธรรมจักรไปข้างหน้า ขอให้ชาวโลกมีส่วนช่วยสร้างยานเมตตา ขณะนี้เวลาหมดลงแล้วจึงประทานน้ำอมฤตหนึ่งกระปุก ให้ลูกหยางนำกลับไปแจกแก่ศิษย์สำนักร่วมกันฉลองชัย เพื่อบรรเทาความเหน็ดเหนื่อยช่วยเพิ่มพลังจิต

หยางเซิง : กราบขอบพระทัย เสด็จแม่ที่ทรงเมตตา ขอกราบลาเสด็จแม่และท่านเทพ พุทธ ทั้งหลาย

อรหันต์จี้กง : ขอบพระคุณ เสด็จแม่ที่สั่งสอน อาตมาจะพาหยางเซิงกลับสำนัก ศิษย์หยางถือกระปุกน้ำอมฤตให้ดีแล้วนั่งบนบัวอาสน์ ขับเคลื่อนธรรมจักร บัวอาสน์ลอยละลิ่วคืนสู่โลกปุถุชน ชาวโลกยังนอนอยู่ในความฝัน ศิษย์สำนักเซี้ยเต็กตึ้งตั้งแถวต้อนรับอยู่สองฟาก ต่างก็เหนื่อยจากการตรากตรำทำหนังสือ อุทิศตนเพื่อศาสนา เพื่อหนังสือแพร่ขยายด้วยจิตมุ่งมั่น เบื่องบนส่งยานเมตตา เสด็จแม่ทรงประทานน้ำอมฤตกระปุกหนึ่ง นำมาให้ทุกคนได้ร่วมดื่ม ให้เตรียมน้ำหนึ่งกระปุกไว้ ข้าฯจะนำมาผสมรวม.....พอแล้ว หนังสือเสร็จสิ้นสมบูรณ์ ข้าฯจะกลับเบื้องบน ลา

           พระพุทธเจ้าโบราณ ติ้งกวง เสด็จลงประทานโอวาท “หนังสือเส้นทางอริยะ” ภาษาง่ายความหมายลึกซึ้ง เป็นแบบอย่าง นำเอาสัจธรรมมาสั่งสอนมนุษย์ด้วยพู่กันทรงเอกที่ถ่ายทอดเส้นทางอริยสัจ สมเป็นตำราปลุกชาวบ้านให้ตื่น ขอให้ชาวโลกได้ช่วยกันพิมพ์เผยแพร่ เป็นการโปรดช่วยเพื่อนมนุษย์ เจริญพร! ลา

           พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ (พระแม่กวนอิม)   ชีวิตเหมือนความฝัน ทะเลทุกข์ใหญ่หลวงนัก หากรู้ตื่นไม่ลุ่มหลงอาศัยกายปลอมปฏิบัติจริง ก็สามารถหลุดพ้นขุมนรก จะเป็นสุขชั่วนิจนิรันดร ยานเมตตาโปรดผู้คน ผู้มีบุญวาสนาจึงสามารถขึ้นสู่เรือได้ ฟังธรรมเรียนพระสูตร หยั่งถึงความว่างเปล่าของมนุษย์ เจริญเมตตาธรรม โปรดช่วยผู้ทุกข์ พุทธจิตจะกลมสมบูรณ์ ใจกว้างบริจาคเป็นการขจัดความโลภ

     ขวนขวายทุกวี่วัน หาทรัพย์ทุกแห่งหน ขึ้นเหนือล่องใต้ออกตกวุ่นว่าย แก่งแย่งทรัพย์สินมรดก พอสักวันหนึ่งหยุดลงอยากรู้ว่ามีสักกี่คนที่เฝ้าศพ เห็นแต่ลูกหลานแย่งสมบัติกันพลางพูดว่า ปล่อยให้เขาสี่มหาภูต (ธาตุ  ดิน  น้ำ  ลม ไฟ) ว่างเปล่าไปท่องนรกเถอะ พอถึงวันเชงเม้ง จะมีสักกี่คนที่หวนลำลึก ถึงพระคุณบรรพชน ผู้ที่ตายก็ไปลับ ผู้ที่มาก็รั้งไว้ได้ ตั้งแต่บัดนี้ไป ถือโอกาสนี้ประกอบกุศล เพื่อให้วิญญาณหลุดพ้นสามโลก ไม่เป็นพระโพธิสัตว์อยู่เหนือสามโลก ไม่ต้องมาเกิด ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย สุขสบายเสียยิ่งกระไร