14.สอบด่านสุรา

    พระอาจารย์ : สอบด่านสุรา

      หลินถันจู่: ศิษย์ไม่กล้าดื่มเหล้า ด่านนี้คงไม่เป็นไร

      พระอาจารย์:  เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าก็จะหลงกลเขาจะ เอาเหล้าออกมาเมื่อเปิดฝาออกเพียงได้ดมกลิ่น ใจของเจ้าก็หวั่นไหวหอมมาก บังเอิญกำลังกระหายน้ำก็คิดว่าไม่เป็นไร ดื่มสักคำก็แล้วกัน ไม่ต้องดื่มมาก หากเจ้าพอได้ดื่มก็แย่แล้ว ก็ต้องดื่มไปเรื่อยๆ ยังมีด่านอื่นๆ ที่ต้องสอบมากมาย เมื่อถึงเวลานั้นอาจารย์จะช่วยเจ้าก็ไม่ได้ จะดึงออกมาก็ไม่ได้

      หลินถันจู่ : พระอาจารย์ การสอบหนักอย่างนี้ บำเพ็ญยากอย่างนี้เพียงแค่ด่านรูปศิษย์ก็สอบไม่ผ่านแล้ว

      พระอาจารย์:  เจ้ากลัวใช่ไหม ถ้ากลัวให้รีบบำเพ็ญยังไม่สาย

 การสอบด่านการพนัน 

มีหลายคนนั่งเล่นการพนัน เขาเอาลูกเต๋า 3 ลูกหมุนแล้วครอบ พวกเรายืนอยู่ ข้างๆ มองเห็นตัวเลขอย่างชัดเจนใจก็คิดว่าคนพวกนี้โง่ จริง ในนั้นมีเลขอะไรพวกเราเห็นหมดเลย

     เมื่อถึงเวลานั้น ใจเราก็หวั่นไหวก็จะมีผู้หญิงยกเงินออกมาแล้วถามว่า

       "เจ้าต้องการเงินไหม?มอบให้ฟรีๆ"  

     เมื่อเจ้ารับเงิน ใจคิดว่าดีแล้ว เพราะหมายเลขในนั้นเราเห็นอย่างชัดเจน ครั้งแรกเมื่อเราเล่นเขาก็ให้เราถูก พอเล่นอีกเจ้าก็ไม่ถูกแล้ว แล้วจะหลงติตอยู่ตรงนั้นเรื่อยๆ ผู้ชายแค่ด่านรูปด่านสุราและด้านการพนันก็ยากที่จะผ่านแล้ว

       "กลับไป แล้วรีบบอกกับทุกคน รีบบำเพ็ญให้ดี"   

     เมื่อบำเพ็ญได้ดีจิตจะสว่าง ต่อไปกลับเบื้องบน ผู้อยู่เบื้องบนเห็นเจ้า ก็จะรู้ว่าอาวุโสกลับมาแล้ว แสงสว่างเจิดจรัสไม่ต้องผ่าน 3 ด่าน 9 ประตู สามารถผ่านไปได้เลยหากบำเพ็ญได้ไม่ดี แสงรัศมีเดี๋ยวมืด เตี๋ยวสว่างเมื่อกลับไปทุกคนเห็นเข้าก็จะ รู้ว่าคนนี้บำเพ็ญได้ไม่ดี ต้องผ่านการทดสอบ 3 ด่าน 9ประตู

     เพราะฉะนั้นพระอาจารย์ได้เตือนเป็นพิเศษว่านี่คือความลับสวรรค์ เปิดเผยให้ทุกคนรู้เป็นพิเศษ เพื่อส่งเสริมให้ทุกคนรีบบำเพ็ญให้ดี ทุกๆ วันจะต้องคิดดี พูดดี ทำดีโปรดคนรับวิถีธรรม และร่วมชั้นเรียน ล้วนมีบุญูกุศล

      หลินถันจู่ :  ศิษย์ไม่สามารถผ่านด่านได้จะทำอย่างไร

      พระอาจารย์: อาศัยที่มีกายสังขารอยู่รีบบำเพ็ญอย่าสร้างบาปให้กับลูกหลาน สมควรสร้างบุญให้ กับ ลูกหลาน

      หลินถันจู่ :  ต้องทำอย่างไรล่ะ จึงเป็นการสร้างบุญให้กับลูกหลาน

      พระอาจารย์: ศิษย์เอ๋ย ก็เหมือนเจ้าไง

      หลินถันจู่ :  ศิษย์อยู่ในสถานธรรมมีบุญูกุศลอย่างไร

      พระอาจารย์: ทุกสิ่งทุกอย่างบนสวรรค์ เจ้าก็ได้เห็นอย่างเข้าใจแล้ว บำเพ็ญเช่นนี้เรื่อยๆ ไปได้กลับไปเบื้องบนอย่างแน่นอน ขณะนี้ยังจะกลับบ้านอีกไหม

      หลินถันจู่ :  ไม่เอาแล้ว

      พระอาจารย์: แบบเจ้าก็คือสร้างบุญให้กับลูกหลาน

      หลินถันจู่:  แล้วทำอย่างไรจึงเป็นการสร้างบาปล่ะ

      พระอาจารย์:  คนจีนขยันมากในการหาเงิน เพื่อที่ จะสร้างบ้านให้กับลูก เพื่อลูกแล้วยินดีทำทุกอย่าง ได้เงินมาก็ไม่ยอมใช้จ่าย

     ศิษย์เอ๋ยสิ่งเหล่านี้เจ้าไม่ต้องกังวล ลูกที่คลอดออกมาแล้วจะมีบุญเท่าไร กำหนดแน่นอน อยู่แล้ว ขอเพียงเจ้ารีบบำเพ็ญธรรม บำเพ็ญโชคลาภมาให้เขาต่อไปบุญวาสนาของลูกก็จะเพิ่มมากขึ้นอย่างเช่นพวกเราสร้างบุญกุศล ผูกบุญสัมพันธ์กว้างใหญ่ ลูกหลานของเราไปทำมาหากินอยู่ข้างนอก ได้เจอกับผู้คนที่เคยผูกบุญสัมพันธ์ไว้

     บุคคลเหล่านั้นก็จะช่วยเหลือลูกหลานของเรา

     ตรงกันข้าม หากเอา แต่สร้างเวรผูกกรรมสัมพันธ์ลูกหลานของเราทำงานนอกบ้าน ก็จะมีผู้คนคอยขัดขวาง สร้างความยุ่งยากถูกทำร้าย เจ้ากลับไปแล้ว ต้องนำสิ่งที่ได้ยิน ได้ฟังได้เห็น บอกต่อผู้คนให้รับรู้ จึงจะไม่ผิดเจตนาของฟ้าเบื้องบนเอาล่ะ เวลาสายแล้ว พวกเรากลับเถอะ ศิษย์เจ้าจงถนอมสุขภาพอาจารย์ต้องไปแล้ว

      หลินถันจู่: ผู้น้อยกอดพระอาจารย์ไว้ ร้องไห้พูดว่า "พระอาจารย์ท่านอย่าจากไป" แล้วก็ตื่นขึ้นมา บนใบหน้ายังหลั่งน้ำตาอยู่