mindcyber 2 months ago

ประจักษ์หลักฐาน สภาพความเป็นจริงในคุกสวรรค์

มิจฉาเอนเอียงเข้าร่วมบำเพ็ญ ตลอดชีวิตขังคุกสวรรค์

ฉู่เจินคังเตี่ยนฉวนซือ


พูดไปแล้วรู้สึกละอายแก่ใจ ข้าพเจ้ามาจากคุกสวรรค์ข้าพเจ้าได้คอยอยู่เป็นเวลานาน ได้กราบพระบาทพระแม่องค์ธรรม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย และพระพุทธะจี้กงแล้ว รวมทั้งคารวะต่อเฉียนเหยิน อีกทั้งเตี่ยนฉวนซือทุกท่าน ขอถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกับเมธีซึ่งนั่งอยู่ที่นี่ด้วย


ข้าพเจ้ามาจากคุกสวรรค์ มีชื่อว่า “ฉู่เจินคัง” เป็นคนเมืองเอวี้ยหยัง ในช่วงปลายราชวงศ์ชิงต่อต้นยุคสาธารณรัฐ (หมินกั๋ว)ตอนยังมีชีวิตอยู่ ได้แบกรับพระโองการสวรรค์เป็นเตี่ยนฉวนซือแต่เป็นเพราะความคิดผิดพลาดคลาดเคลื่อน จึงต้องรับโทษอยู่ที่คุกสวรรค์เป็นเวลาหลายสิบปี ได้รับการลงโทษไม่หยุดหย่อนผ่อนเว้น ข้าพเจ้ารับโทษอยู่ที่ “คุกทิ่มตำเท้า” ทุกวันจะมีเข็มมาทิ่มตำที่เท้าทั้งสองข้าง ไม่อาจหยุดหรือได้สบายแม้ชั่วขณะเป็นเพราะตอนมีชีวิตอยู่ ได้นำพาผู้น้อยผิดพลาดเอนเอียง เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ก็จะขอเล่าย้อนความตั้งแต่ต้นให้ได้ฟังกัน


ข้าพเจ้าละกายสังขารเมื่ออายุ ๗๘ ปี ถึงอายุมากขนาดนี้แต่ไม่คาดคิดว่าจะตกต่ำลงเอยอย่างที่เป็นอยู่ ข้าพเจ้าเกิดมาในครอบครัวชาวนาที่ร่ำรวย บิดามารดาเป็นคนพื้นเพที่นั่น ตั้งแต่เด็กก็ได้ศึกษาตำรับตำราโคลงกลอน และยังรู้ถึงหลักเมตตามโนธรรมก่อนที่จะพบเจอวิถีธรรม ข้าพเจ้าก็เป็นเหมือนกับคนทั่วๆไป ที่หมุนวนว่ายเวียนอยู่ในอารมณ์เจ็ด คือ 1.ยินดี 2.โกรธา 3.เศร้าใจ 4.สุขใจ 5.รักใคร่ 6.เกลียดชัง 7.โลภอยากหรืออาจจะอธิบายด้วย ยินดี, โกรธา, กัลวล, หวาดกลัว, รักใคร่, เกลียดชัง, โลภอยาก และตัณหาหก


เมื่ออายุได้ ๑๗ ปี ก็มีหน้าที่การงานและแต่งงานสร้างครอบครัวเสพสุขกับชีวิต มีลูกหญิงชายรวมกัน ๗ คน เมื่ออายุได้ ๔๖ ปีภรรยาของข้าพเจ้าได้ลาจากโลกไปด้วยเหตุเจ็บป่วย ข้าพเจ้าจึงได้ตระหนักถึงความเฉียบไวของอนิจจัง ดังนั้น จึงไปแสวงหาสัจธรรมที่วัดวาอารามเสมอๆ จนได้พบกับผู้แนะนำ-ผู้รับรองได้ชักนำให้ข้าพเจ้าเข้าสู่วงการอนุตตรธรรม ข้าพเจ้าได้บริจาคมากมายและก็ตั้งใจพากเพียรในการบำเพ็ญปฏิบัติธรรม


เมื่ออายุ ๕๒ ปี จึงแบกรับพระโองการสวรรค์เป็นเตี่ยนฉวนซือในตอนนั้นจิตใจผู้คนน่าหวาดกลัว เป็นยุคที่มีภัยสงครามเคราะห์ร้ายเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ชีวิตคนมีอันตรายอยู่ทุกขณะแต่ข้าพเจ้าก็ยังคงฉุดช่วยเวไนยสัตว์ได้ไม่น้อย ข้าพเจ้าดูแลนำพาอาณาจักรธรรมอยู่ที่เมืองซันเจิ้น มณฑลอู่ฮั่น


เมื่อข้าพเจ้าอายุได้ ๗๒ ปี เป็นปีที่พระอาจารย์ชายกงฉังและพระอาจารย์หญิงจื่อซี่สนองรับพระโองการสวรรค์ ด้วยเหตุที่นักธรรมอาวุโสที่นำพาข้าพเจ้า ได้ละกายสังขารไปด้วยเหตุเจ็บป่วยงานธรรมกิจจึงได้ข้าพเจ้ารับผิดชอบดูแลชั่วคราว ข้าพเจ้านำพาเตี่ยนฉวนซือที่อายุยังไม่มากอยู่หลายคน มีเพียงข้าพเจ้าที่เป็นผู้นำที่คนอื่นต้องดูทิศทางตาม ในตอนนั้นมีธรรมปริณายกหลายท่าน ไม่เชื่อเรื่องที่พระอาจารย์ชายและพระอาจารย์หญิงสนองรับพระโองการสวรรค์ ข้าพเจ้าเป็นพวกคนหูเบา ไม่รู้ว่าต้องฟังใครจึงจะดี? แม้ว่าต่างจะกระจัดกระจายกันไปคนละทาง พระแม่องค์ธรรมมีพระบัญชาว่า พระโองการสวรรค์อยู่ที่พระอาจารย์ชาย และพระอาจารย์หญิง แต่ข้าพเจ้าคิดว่าตัวเองอายุทางโลกก็มาก อายุทางธรรมก็เยอะ และยังมีนักธรรมอาวุโสที่มีบารมีธรรมสูงส่งอยู่อีกหลายท่าน หรือว่าเจตนาของฟ้าจะผิดพลาดคลาดเคลื่อนไป? หรือว่าเป็นการดำเนินไปตามใจคน? เพราะเหตุใดพระโองการสวรรค์จึงตกไปสู่นักธรรมรุ่นหลังกว่าได้? (หมายถึงพระอาจารย์ชายและพระอาจารย์หญิง ที่มีวัยวุฒิและธรรมวุฒิน้อยกว่า) เสียทีที่ข้าพเจ้าบำเพ็ญจริงขัดเกลาแท้มาหลายปีการทดสอบ ปัญญาเช่นครั้งนี้ยังไม่อาจผ่านได้ ข้าพเจ้าจึงนำพานักธรรมผู้น้อยใกล้ชิดติดตามนักธรรมอาวุโส ที่ข้าพเจ้ายอมรับอยู่ในสายตา บำเพ็ญปฏิบัติอยู่กับนักธรรมอาวุโสท่านนั้นๆ เมื่ออายุได้๗๖ ปี โรคร้ายเข้าสู่ร่างกาย และได้ละกายสังขารในเวลาต่อมาเมื่ออายุ ๗๘ ปี


ตลอดชีวิตตรากตรำเพื่อธรรมะ เดิมทีคิดว่าคงได้กลับคืนเบื้องบน ได้เข้าเฝ้าพระแม่องค์ธรรมด้วยจิตที่เกษมเปรมปรีดิ์ จะได้ไม่ผิดต่อพระบรรพจารย์ลู่จงอีที่ได้มอบหมายนำพา แต่ว่าข้าพเจ้ากลับถูกจับตัวไปสู่คุกสวรรค์โดยตรง เบื้องบนจดบันทึกบุญอย่างละเอียด แต่ก็จดบันทึกบาปไว้อย่างถี่ถ้วน ถ่องชัดเช่นกัน ข้าพเจ้าจึงได้รู้ว่าตนเองไม่ได้นำปัญญาออกมาใช้ ดังนั้นจึงนำพานักธรรมผู้น้อยเดินผิดทิศทางไป เพราะข้าพเจ้าเป็นคนดื้อรั้นหัวแข็ง ไม่เชื่อมั่นในเจตนาของฟ้า คิดไปว่าอักษรพระโอวาท ในกระบะทรายที่กล่าวถึงพระโองการสวรรค์นั้น เป็นการกระทำตามเจตนาของคนเอง จึงผิดพลาดทั้งต่อตนเองและผู้อื่นด้วยตัดขาดหนทางเบื้องหน้า ข้าพเจ้าสำนึกขอขมาอยู่ที่คุกสวรรค์ สักกี่คนที่เข้าใจถึงกาลเวลาของฟ้า และเจตนาของฟ้าอย่างถ่องแท้แน่ชัด?


อย่าได้เป็นอย่างข้าพเจ้า ที่บำเพ็ญมาก็นานปี แต่ยังคงเลอะเลือนอยู่! คิดไปว่าตนเป็นนักธรรมอาวุโส จึงอ่อนน้อมถ่อมใจลงมารับความผิดไม่ได้ ไม่มีผู้ที่เข้าใจถึงเจตนาของฟ้าอย่างชัดเจนแม้ว่าข้าพเจ้าจะไม่ได้ใส่ร้ายทำลายพระอาจารย์ชายและพระอาจารย์หญิง แต่ว่านำพานักธรรมผู้น้อยจนร่วงหลน นั่นก็เป็นความผิดของข้าพเจ้าแล้ว เบื้องบนไม่ได้ปกปิดลบล้างความลำบากในช่วงสิบปีของข้าพเจ้า แต่เบื้องบนก็ไม่ได้ให้ข้าพเจ้าเป็นอิสระเสรีในคุกสวรรค์นั้นมีคนมากมายที่เป็นถึงนักธรรมอาวุโส และในนรกอเวจีเองก็มีคนมากมายที่เป็นนักธรรมอาวุโสอยู่ด้วย เมื่อเป็นนักธรรมอาวุโสของนักธรรมผู้น้อยทั้งหลาย แต่กลับทำร้ายพวกเขาเหล่านั้น ตัวเองย่อมต้องรับเคราะห์ภัยด้วยเช่นกัน


เดิมทีการลงโทษในคุกสวรรค์ไม่อาจเปิดเผยให้รู้กันโดยง่ายแต่ในวันนี้ พระแม่องค์ธรรมได้มีพระบัญชา และพระอาจารย์หญิงก็ได้กำชับสั่งความไว้ หลังจากนี้ไปจะมีการทดสอบนักธรรมชั้นผู้นำให้ตกหล่น การทดสอบปัญญาที่เกิดขึ้นนี้ จะมีสักกี่คนที่เข้า ใจความลับของฟ้า (เจตนาของฟ้า)? อย่าได้คิดว่าบำเพ็ญปฏิบัติธรรมกันมานาน ถ้าสอดคล้องกับหลักธรรมก็จะเป็นหัวหน้าเป็นผู้นำจะผิดต่อพระโองการสวรรค์หรือเจตนาของฟ้าไม่ได้


มีนักธรรมอาวุโสในอาณาจักรธรรมที่ไม่อาจถ่อมใจลงต่ำได้ คิดว่าสิ่งที่ได้พบที่ได้เห็นนั้นเป็นสิ่งจริง ไม่เชื่อสิ่งที่หูของตนได้ยินมา ถึงแม้จะมีนักธรรมอาวุโสบางส่วน รู้ถึงความหมายอันแท้จริงของการฉุดช่วยสามโลก และเรื่องใหญ่ของการฉุดช่วยปรกโปรด อีกทั้งการเก็บงานพร้อมสมบูรณ์ แต่พวกท่านเหล่านั้นยอมรับกันไม่ได้ เริ่มจากตนเองยอมรับไม่ได้ แต่ก็ไม่เสมอไปสำหรับผู้อื่น จึงเกิดการใส่ร้ายทำลายกันหรือว่า นี่คือความหมายที่แท้จริงของการแบกรับพระโองการสวรรค์แบกรับภาระหน้าที่?


ข้าพเจ้าซึ่งอายุมากขนาดนี้ เสียทีที่ได้บำเพ็ญปฏิบัติจนบุคลิกท่าทางสูงส่งภูมิฐาน ไม่คาดคิดว่าไม่ใช่มีผลบุญใหญ่ แต่กลับมีส่วนอยู่ในคุกสวรรค์ วันนี้ข้าพเจ้าได้วิงวอนขอให้เบื้องบนนิรโทษผ่อนผันข้าพเจ้าไม่อยากรับโทษทัณฑ์ในคุกสวรรค์อีก


ยังมีนักธรรมผู้น้อยอีกมาก ที่ไร้ปัญญาขาดความเข้าใจจึงได้ตกลงสู่นรกภูมิ การทดสอบเกี่ยวกับพระโองการสวรรค์เพียงครั้งเดียวก็ทำให้จิตใจไหวหวั่นได้แล้ว นักธรรมผู้น้อยมองเห็นนักธรรมอาวุโสแก่งแย่งผลบุญกัน แย่งชิงชื่อเสียงผลประโยชน์กัน ด้วยเหตุนี้จึงถูกทดสอบจนถดถอยจากไป


ยุคนี้ก็เป็นเหมือนในอดีต เจตนาของฟ้านั้นเดิมทีไม่อาจแพร่งพรายเปิดเผยได้โดยง่าย พระแม่องค์ธรรมเมตตาสงสารพุทธบุตรมากมาย หากหลับหูหลับตาโง่งมบำเพ็ญละก็ ย่อมไม่อาจกลับคืนเบื้องบนได้ อาณาจักรธรรมไต้หวันหลายสิบปีมานี้ ไม่ได้หยุดนิ่งเพียงเพราะนักธรรมอาวุโสละกายสังขาร วงการอนุตตรธรรมต้องฉุดช่วยเวไนยสัตว์ หากเวไนยสัตว์ไม่ได้รับการฉุดช่วยแล้ว จะกล่าวถึงการเก็บงานพร้อมสมบูรณ์ได้อย่างไร? น่าสงสารผู้บำเพ็ญในวงการธรรมมากมาย ด้วยเพราะลุ่มหลงงงงวยจึงเดินผิดหนทาง แต่ยังคิดว่าตนเองทำถูกต้องแล้ว ถ้าไม่เข้าใจเจตนาของฟ้า ก็จะผิดต่อการบำเพ็ญธรรมได้!


ข้าพเจ้ามีคำพูดมากมายต้องการเตือนสติเมธีทั้งหลาย ในตอนนี้มีนักธรรมอาวุโสและเตี่ยนฉวนซือมากมาย ที่ผิดพลาดเหมือนข้าพเจ้ายึดติดอยู่กับว่าตัวเอง มีนักธรรมผู้น้อยมากน้อยเท่าไหร่ สร้างบุญไปแล้วมากน้อยแค่ไหน ถึงที่สุดก็ยังคงยึดมั่นถือมั่นไม่ละวาง แต่ที่จริงแล้วก็ไม่มีอะไรในครอบครองเลย


การดำเนินงานของสามโลกเป็นเรื่องจริง ไม่เช่นนั้นพุทธบุตรชายหญิงจะกลับคืนสู่เบื้องบนได้อย่างไร? อย่าได้ใส่ร้ายลบล้างพระโองการสวรรค์เจตนาของฟ้า ตอนแรกข้าพเจ้าไม่เชื่อในพระโอวาทของพระแม่องค์ธรรม ว่าได้มอบหมายพระโองการสวรรค์ไว้กับผู้ใดแล้ว จึงผิดพลาดต่อตนเอง ข้าพเจ้าไม่เชื่ออักษรพระโอวาทในกระบะทรายเรื่องพระโองการสวรรค์ แต่กลับเชื่อในความฉลาดอันน้อยนิดของคนด้วยกันเอง เมธีทั้งหลายต้องอ่อนน้อมถ่อมใจ ต้องทำความเข้าใจให้ถูกชัดต่อเจตนาเดิมของพระอาจารย์ชายและพระอาจารย์หญิง ไม่เช่นนั้นบำเพ็ญมาชั่วชีวิตกลับจะทำให้ผู้อื่นต้องผิดพลาดอีกมากมาย


วันนี้เวลามีจำกัด ขอบพระคุณพระอาจารย์จี้กงที่ได้นำพาวิญญาณของข้าพเจ้าเข้ามายังพุทธสถานแห่งนี้ หวังว่าเมธีทั้งหลายจะฟังอย่างรอบคอบ ต้องทำความคิดของตนให้เที่ยงตรงดีงาม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายตรวจสอบชั้นประชุมธรรมอยู่ การได้ตั้งปณิธานใหญ่นั่นไม่ใช่เรื่องง่าย จึงอย่าได้ละทิ้งไปอย่างง่ายๆ ด้วยเป็นเพราะการลงโทษทัณฑ์ในคุกสวรรค์ ไม่อาจเปิดเผยได้โดยง่าย คนบนโลกจึงไม่เข้าใจ ชะตาในมนุษยภูมิมีการสิ้นสุดได้ จึงอย่าได้ยึดติดอยู่กับผลบุญของตนเอง


จริยปกรณ์หรือบทถ่ายทอดเบิกธรรม ที่มีรูปลักษณ์ถึงแม้จะสำคัญ แต่ว่าท่ามกลางฟ้า-ดิน-คน สามคุณนั้น คนเป็นผู้ประกาศธรรมแทนฟ้า พระโองการสวรรค์นั้นไร้รูปลักษณ์ แต่เมื่ออยู่ในฟ้าปางหลัง เพื่อให้ผู้คนได้เกิดความเชื่อมั่น จึงต้องมีสิ่งแสดงให้เกิดซึ่งความเชื่อมั่นนั้น (หมายถึงจริยปกรณ์ที่มีรูปลักษณ์นั่นเอง)


การปฏิบัติงานสามโลกนั้น จะต้องให้ความเคารพต่อเทพผีเสียก่อน เมธีทั้งหลายต้องจดจำใส่ใจให้แม่นมั่น

0
259

ธรรมสัมพันธ์พบยาก

ปทุมชาติโพธิสัตว์ (เหลียนฮวาเซินต้าลือ)

1654918052.jpg
mindcyber
2 years ago

กฎสวรรค์หมวดซื่อสัตย์

1654918052.jpg
mindcyber
2 years ago

ครั้งที่ 9 สัมภาษณ์คนร้ายวางเพลิงในอเวจี

1654918052.jpg
mindcyber
6 months ago

เสียเงินสะเดาะเคราะห์ ไม่สู้ทำความดี

1654918052.jpg
mindcyber
2 years ago

พิมพ์หนังสือบนอาหาร ขาดบุตรสืบตระกูล

1654918052.jpg
mindcyber
2 months ago