ยมบาลตัดสินคดีอมเงินบริจาค

เทพไป่หยาง:การลิขิตหนังสือในค่ำคืนนี้ จะนำจิตวิญญาณคนทรงไปชมการพิจารณาคดีของยมบาลในเมืองนรก หวางเซิง...จงทำจิตให้สงบแล้วตามเราไปยมโลก เพื่อทัศนาเรื่องจริงแล้วนำข้อมูลบันทึกลงในหนังสือธรรมะอันเป็นประโยชน์ต่อการโปรดสัตว์

หวางเซิง :ขอบพระคุณท่านเทพไป่หยาง ที่จะนำผมไปชมการตัดสินคดีในยมโลก ไม่ทราบว่าจะไปกันด้วยพาหนะชนิดใดครับ ?

เทพไป่หยาง:ปกติเวลาเธอและพระจี้กงลิขิตหนังสือมักจะใช้ยานดอกบัวเป็นพาหนะ แต่วันนี้ไม่ต้องใช้ยานดอกบัวเธอเพียงแต่ทำจิตให้สงบแล้วท่องคาถาซินจิงก็พอ หวางเซิง....จงถอดจิตวิญญาณกายทิพย์ออกจากร่าง....ถึงแล้ว หวางเซิง....ตามเราเข้าไปในตำหนักยม

เลขายม :ขอต้อนรับท่านไป่หยางและคนทรงขอเชิญเข้าไปชมการพิจารณาคดีในตำหนักผมได้รับคำสั่งจากท่านอ๋องให้มาต้อนรับท่านทั้งสอง

สมุห์บัญชี :ทางเราได้รับหนังสือแจ้งจากท่านเทพล่วงหน้าแล้ว รู้ว่าพวกท่านจะมาทัศนา เพื่อนำข้อมูลแห่งคดี บันทึกลงในหนังสือธรรมะ อันเป็นการเตือนสติชาวโลกให้ละชั่วทำดี ขอเชิญเข้าไปดื่มน้ำชาในตำหนักก่อน

เทพไป่หยาง:ขอบคุณท่านสมุห์บัญชี ไปชมการตัดสินคดีของท่านยมบาลเลยดีกว่า

ยมบาล :คืนนี้เราจะตัดสินคดีหนึ่ง เตรียมบันทึกลงในหนังสือธรรมะ เพื่อเตือนสติชาวโลก การพิจารณาคดีจวนเริ่มแล้ว เลขา...เตรียมบันทึกคำให้การ เจ้าหน้าที่..ตั้งแถวเปิดศาล !

ยมทูต :ครับผม...กราบเรียนท่านอ๋องได้นำนายเฉินจิ้นเย่นมาแล้วครับ

ยมบาล :เจ้าชื่ออะไร ?

นายเฉิน :กระผมนายเฉินจิ้นเย่นครับ

ยมบาล :ครั้งก่อนเรื่องเจ้าฟ้องร้องว่า ถูกนายหลินเกินเหยินหลอกต้ม เนื่องจากตอนนั้นนายหลินยังไม่หมดอายุขัยจึงไม่อาจมาให้ปากคำ บัดนี้นายหลินได้ละจากโลกมนุษย์แล้ว ประจวบกับขณะนี้ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง ในเมืองมนุษย์กำลังประทับทรงลิขิตหนังสือธรรมะอยู่ เจ้าจะฟ้องร้องเรื่องใดก็ว่ามาได้เลย จะได้นำนายหลินมาเผชิญหน้ากับเจ้าที่นี่

นายเฉิน :ขอบพระคุณท่านอ๋องที่ให้โอกาสกระผม

ยมบาล :นายเฉิน...เจ้าจะฟ้องร้องนายหลินเรื่องอะไร ?

นายเฉิน :ตอนอยู่เมืองมนุษย์ ผมกับนายหลินเป็นเพื่อนกัน อยู่มาวันหนึ่งนายหลินได้ไปหาผมที่บ้านบอกว่าการสวดมนต์ไหว้พระและบำเพ็ญธรรมตอนมีชีวิตสามารถสะเดาะเคราะห์กรรม เมื่อตายแล้วก็สามารถขึ้นสวรรค์ ไม่ต้องวนเวียนอยู่ในสังสารทุกข์ ผมได้มอบเงินเป็นค่าทำบุญให้เขาไป 200 หยวน ไฉนผมตายแล้วจึงไม่ได้ขึ้นสวรรค์ แต่กลับต้องมาอยู่เมืองนรก

ยมบาล :สมุห์บัญชี...ตรวจดูซิว่าขณะนี้นายหลินอยู่ที่ใด ?

สมุห์บัญชี :กราบเรียนท่านอ๋อง ได้ตรวจสอบดูแล้ว ขณะนี้นายหลินเกินเหยินกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ที่พุทธภูมิครับ

ยมบาล :สมุห์บัญชี...นำสาส์นของเราไปที่พุทธภูมิเชิญนายหลินลงมาที่นี่เพื่อให้ปากคำ

สมุห์บัญชี :ครับผม !

ยมบาล :สมุห์บัญชีได้ขึ้นไปบนสวรรค์แล้ว การพิจารณาคดีจะพักชั่วคราวสักครู่ รอจนกว่านายหลินจะมาถึงศาล แล้วค่อยพิจารณาคดีต่อไป

เจ้าหน้าที่ :กราบเรียนท่านอ๋อง สมุห์บัญชีได้เชิญนายหลินมาถึงหน้าศาลแล้ว

ยมบาล :รีบเชิญเข้ามาเลย

เจ้าหน้าที่ :ครับผม...ได้เชิญเข้ามาแล้วครับ

ยมบาล :คนที่คุกเข่าอยู่นั่น คือ นายหลินเกินเหยินใช่มั้ย ?

นายหลิน :ใช่ครับ กระผมคือนายหลินเกินเหยิน

ยมบาล :บัดนี้ได้มีนายเฉินจิ้นเย่นมาฟ้องร้องว่าท่านหลอกให้เขาสวดมนต์ไหว้พระและบำเพ็ญธรรม แล้วยังได้ฟ้องอีกว่าท่านรับเงินค่าทำบุญจากเขา 200 หยวน เรื่องนี้เป็นความจริงหรือไม่ ?

นายหลิน :อ๋อ...เรื่องนี้เอง เรื่องนี้เป็นความจริง ผมตั้งใจจะให้เขาบำเพ็ญธรรม แต่ที่เขาไม่ได้ขึ้นสวรรค์ เพราะสาเหตุอันใด ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ

ยมบาล :นายเฉิน...เราได้ตรวจดูแล้ว ตอนท่านเป็นมนุษย์ได้บำเพ็ญธรรมสวดมนต์ไหว้พระทุกวัน และเป็นคนดีผู้หนึ่ง แต่เหตุใดชื่อจึงยังคงอยู่ที่ยมโลก เราจะให้สมุห์บัญชีขึ้นไปสวรรค์ทักษิณถามเทพนายทะเบียนเทวโลกตรวจสอบดูให้กระจ่างแจ้ง

สมุห์บัญชี :ครับผม (รออยู่ครู่หนึ่ง)

สมุห์บัญชี :กราบเรียนท่านอ๋องกระผมได้ขึ้นไปสวรรค์ถามท่านนายทะเบียนเทวโลกแล้ว นายเฉินจิ้นเย่นมีบำเพ็ญธรรม แต่ไม่มีเงินบริจาคทำบุญจึงไม่อาจถอนรายชื่อจากยมโลก และก็ไม่อาจขึ้นรายชื่อที่สวรรค์

ยมบาล :นายหลิน....ขอให้ท่านเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นมาซิ

นายหลิน :พอผมได้รับเงิน 200 หยวนจากนายเฉินแล้ว ผมก็มอบให้นายไช่เจ้าสำนัก บุคคลผู้นี้ได้ละจากโลกหลายปีแล้ว ขณะนี้กำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ที่พุทธภูมิแห่งเดียวกับผม ถ้าหากได้เชิญเขามาที่นี่ด้วยเรื่องก็คงจะกระจ่างแจ้ง

ยมบาล :สมุห์บัญชี ขึ้นไปสวรรค์ เชิญนายไช่เจ้าสำนักให้มาที่นี่ด้วย (รออยู่ครู่หนึ่ง)

สมุห์บัญชี :กราบเรียนท่านอ๋อง ได้เชิญนายไช่เจ้าสำนักมาแล้วครับ

ยมบาล :นายไช่...ท่านรู้จักนายเฉินจิ้นเย่นมั้ย ?

นายไช่ :รู้จักครับ

ยมบาล :คนผู้นี้เป็นคนอย่างไร ?

นายไช่ :นายเฉินตอนเป็นมนุษย์ มีความประพฤติดีเมื่อได้รับการถ่ายทอดธรรมแล้ว ก็ได้บำเพ็ญธรรมอย่างจริงจัง

ยมบาล :แล้วเงินทำบุญ 200 หยวน ของนายเฉินนายหลินมีส่งต่อให้ท่านมั้ย ?

นายไช่ :ผมได้รับจริง แต่หลังจากนั้นได้ส่งต่อให้นายซือผู้จัดการสำนัก เรื่องต่อจากนั้นผมไม่ทราบ ขอท่านอ๋องโปรดตรวจสอบ

ยมบาล :เรื่องนี้เราพอจะเข้าใจแล้ว นายหลินและนายไช่กลับไปสวรรค์ก่อน สมุห์บัญชีส่งเขาทั้งสองกลับไปก่อน แล้วแวะตรวจสอบพร้อมกับนำนายซือผู้จัดการมาที่นี่ด้วย

สมุห์บัญชี :ครับผม (รออยู่ครู่หนึ่ง)

สมุห์บัญชี :ตามที่ท่านอ๋องให้ผมไปตรวจสอบรายละเอียดเรื่องของนายซือผู้จัดการ บัดนี้ได้ผลสรุปมาแล้วครับ

ยมบาล :ได้ความว่าอย่างไร ? ไหนเล่ารายละเอียดมาซิ

สมุห์บัญชี :กราบเรียนท่านอ๋อง เมื่อหลายปีก่อนวิญญาณนายซือได้กลับสู่สวรรค์ แต่ถูกกักขังอยู่ที่คุกสวรรค์บัดนี้ได้นำเขามาที่นี่แล้วครับ

ยมบาล :นายซือ...ตอนเจ้าเป็นมนุษย์ทำงานอะไร ?

นายซือ :ตอนเป็นมนุษย์ผมมีอาชีพค้าเครื่องโลหะครับ พออายุได้ 38 ปี ก็บำเพ็ญธรรมและถือศีลกินเจ ต่อมาได้รับการสนับสนุนจากรุ่นพี่ให้เป็นอาจารย์ถ่ายทอดธรรม

ยมบาล :เจ้ารู้ตัวว่าได้ทำความผิดอะไรหรือเปล่า ?

นายซือ :รู้นานแล้วครับ เนื่องจากกิจการค้าของผมเจ๊งจึงได้นำเงินที่พวกญาติธรรมส่งมาทำบุญเข้ากระเป๋าตนเอง ดังนั้นผมจึงต้องถูกจับขังอยู่ที่คุกสวรรค์จนทุกวันนี้ ท่านอ๋องโปรดเมตตาให้โอกาสผม ได้ไปเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งผมจะตั้งใจบำเพ็ญธรรมให้ดีเพื่อไถ่บาปที่แล้วมา ได้โปรดเถิดครับ

ยมบาล :รายชื่อของเจ้าไม่ได้อยู่ที่ยมโลกแล้ว เรื่องนี้เราไม่อาจข้องเกี่ยวได้อีก

ยมบาล :เจ้าหน้าที่ เรื่องนี้เป็นที่กระจ่างแล้ว นำตัวนายซือกลับไปคืนที่คุกสวรรค์

เจ้าหน้าที่ :ครับผม

ยามประตู :ท่านจี้กงมาที่นี่แล้วครับ

ยมบาล :รีบต้อนรับเร็ว

พระจี้กง:มาโดยไม่บอกกล่าว ถ้ามีสิ่งใดมิบังควรต้องขออภัยด้วย

ยมบาล :ท่านจี้กงให้เกียรติมาถึงที่นี่ ไม่ทราบมีสิ่งใดจะให้รับใช้หรือครับ ?

พระจี้กง:ก็ไม่มีอะไรอื่น มาด้วยคดีนี้โดยเฉพาะนายเฉินจิ้นเย่นตอนเป็นมนุษย์ได้บำเพ็ญธรรม เพียงแต่เงินทำบุญถูกนายซืออมไป ความผิดอันนี้จึงควรตกแก่ตัวนายซือ ดังนั้นอาตมาจะมานำนายเฉินไปบำเพ็ญเพียรยังพุทธภูมิ

ยมบาล :เรื่องนี้ข้าพเจ้าก็เห็นด้วย

นายเฉิน :ขอบพระคุณท่านอาจารย์ศิษย์ขอกราบขอบพระคุณ

พระจี้กง:ข้าพเจ้าจะนำลูกศิษย์กลับสวรรค์ก่อน ขอให้สานุศิษย์ทั้งหลาย จงหมั่นบำเพ็ญบุญบารมีให้มากเข้าไว้สุภาษิตกล่าวว่า “การทำบุญจริงไม่กลัวพระปลอม” ขอให้ชาวโลกอย่าเห็นแก่ผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ จนเป็นผลเสียแก่การบำเพ็ญธรรม

ยมบาล :ขอส่งท่านจี้กงกลับสวรรค์ เป็นอันว่าคดีเรื่องนายเฉินไม่ได้รับความเป็นธรรมก็จบเรียบร้อย โดยนายเฉินไปบำเพ็ญเพียรที่พุทธภูมิบนสวรรค์ ส่วนนายซือผู้จัดการซึ่งถูกความโลภครอบงำต้องไปทนทุกข์ที่คุกสวรรค์คดีนี้ก็ยุติเพียงเท่านี้

เทพไป่หยาง:ขอบคุณอ๋องที่เอื้อเฟื้อ การพิจารณคดีของคืนนี้ คงเหนื่อยหน่อย และเป็นอุทาหรณ์อันดีแก่ผู้บำเพ็ญธรรม เราทั้งสองขออำลาก่อน หวางเซิง...เตรียมกลับสำนัก

ยมบาล :ขอส่งท่านเทพไป่หยางและคนทรง

เทพไป่หยาง:หวางเซิงหลับตาแล้วท่องคาถาซินจิง...ถึงแล้ว หวางเซิงวิญญาณกลับเข้าร่าง