ยมบาล :เบิกตัววิญญาณบาปเข้ามา
เจ้าหน้าที่ :นำตัววิญญาณบาปมาแล้วครับ
ยมบาล :เจ้าชื่อแซ่อะไร ? อายุเท่าไร ? บ้านอยู่ที่ไหน ?
วิญญาณบาป :ผมชื่อต้าสง แซ่ตุน บ้านอยู่ตำบลหลอตง
ยมบาล :มีพ่อแม่ไหม
วิญญาณบาป :ตายหมดแล้วครับ
ยมบาล :มีอาชีพอะไร ? มีลูกเมียไหม ?
วิญญาณบาป :อาชีพค้าขาย มีเมียและลูกอีก 2 คน
ยมบาล :เจ้าจงเล่าถึงการทำความชั่ว ในสมัยเป็นมนุษย์มาให้หมด ห้ามปิดบังแม้แต่น้อย
วิญญาณบาป :ผมเป็นพ่อค้าที่ซื่อสัตย์ตรงไปตรงมาจะไปทำความชั่วได้อย่างไร ใต้เท้าโปรดตรวจดูให้ดีซิ
ยมบาล :การะกระทำทุกอย่างของเจ้า ไม่สามารถปิดบังข้าได้ จงรีบสารภาพมาดี ๆ ไม่เช่นนั้นจะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก
วิญญาณบาป :ก็ผมบอกแล้วว่า ผมเป็นพ่อค้าที่ซื่อสัตย์สุจริต ไม่มีทางที่ผมจะไปประพฤติชั่วแน่นอน ใต้เท้าตรวจดูให้ละเอียดอีกทีสิ
ยมบาล :ชะช้า...เจ้าสารเลวปากแข็งดีนัก เจ้าหน้าที่ เอาตัวลงไปโบย 20 ไม้
เจ้าหน้าที่ :ครับผม...เรียนใต้เท้า..โบยเสร็จแล้วครับ
ยมบาล :เจ้าจะยอมรับสารภาพหรือไม่ ?
วิญญาณบาป :ใต้เท้า ..ท่านข่มเหงคนมากไปแล้วผมไม่ได้ทำความผิดอะไร จะให้รับสารภาพได้อย่างไร แม้จะโบยผมจนตาย ก็ไม่มีทางรับสารภาพ
ยมบาล :ร้ายกาจ ....ร้ายกาจ...ข้าตัดสินคดีด้วยความเที่ยงตรง ยุติธรรม ไม่เคยผิดพลาดแม้แต่ครั้งเดียวเจ้าปากแข็งไม่ยอมรับสารภาพก็ดีแล้ว เจ้าหน้าที่...เตรียมกระทะน้ำมันไว้ให้พร้อม
ยมบาล :เจ้าจงเลยหน้าขึ้นดู ถ้ากลัวถูกลงทัณฑ์ด้วยกระทะน้ำมันเดือด ก็จงรับสารภาพมาโดยเร็ว
วิญญาณบาป :การดำเนินคดีของเมืองมนุษย์ ล้วนแต่ใช้สติปัญญาและความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และพยานหลักฐาน มายันให้ผู้ต้องหายอมจำนนต่อพยานหลักฐาน ไม่มีการอนุญาตให้มีการซ้อมหรือทรมาน เพื่อบีบบังคับให้ผู้ต้องหาต้องยอมรับสารภาพ แล้วไฉนใต้เท้าจึงมาลงทัณฑ์ผม เพื่อบีบบังคับให้รับสารภาพ แบบนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน ผมจะฟ้องท่านฐานทรมานผู้ต้องหาให้ยอมรับสารภาพ
ยมบาล :ชะช้า....เจ้าเดรัจฉานบังอาจยิ่งนัก ข้ามีหลักฐานอยู่ในมือพร้อม ไหนเลยจะกลัวเจ้าฟ้องข้า ข้าตัดสินคดีมาแล้วมากมาย ยังไม่เคยมีใครมาว่าข้าปฏิบัติหน้าที่บกพร่องสักราย เจ้าหน้าที่....เอาตัววิญญาณบาปลงไปทอดในกระทะน้ำมัน
วิญญาณบาป :โอ....ใต้เท้าได้โปรดช้าก่อน เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมยอมรับสารภาพแล้วครับ
ยมบาล :งั้นก็รีบสารภาพมาโดยเร็ว
วิญญาณบาป :เมื่อกี้นี้ผมบอกว่าพ่อแม่ตายหมดแล้ว ความจริงคุณพ่อยังอยู่ ส่วนคุณแม่ตายตั้งแต่ผมอายุเพียง 5 ขวบ คุณพ่อได้แต่งงานใหม่ น้องชายและน้องสาวเป็นน้องต่างมารดา แม้ว่าแม่เลี้ยงจะดีกับผมมาก รักผมเหมือนลูกในไส้ แต่ผมก็ไม่ชอบหน้าอยู่ดี โดยมักจะใช้คำพูดหยาบคายเสียดสีเขาเสมอและเมินชากับเขา แต่เขาก็อดกลั้นอดทน ไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับคุณพ่อและน้องทั้งสอง แลบะยังปั้นน้ำเป็นตัวไปฟ้องคุณพ่อว่า แม่เลี้ยงข่มเหงผม ทำให้คุณพ่อโกรธมาก ไปด่าว่าตบตีแม่เลี้ยง โดยไม่ได้สืบสาวราวเรื่อง จนเม่แลี้ยงเจ็บปวดระบมไปทั้งตัว แต่เขาก็อดทนไม่ปริปากสักคำ
วันหนึ่งแม่เลี้ยงหาทางออกไม่ได้ ใช้ผ้าผูกคอจะฆ่าตัวตาย เดชะบุญถูกคนเห็นเข้าก่อน จึงช่วยไว้ทัน
ยมบาล :เดรัจฉานแท้ ๆ โบราณว่า แม่เลี้ยงก็คือแม่คนหนึ่ง มีบุญคุณไม่ต่างจากแม่บังเกิดเกล้า ตอนที่แม่เลี้ยงเจ้ามาอยู่ใหม่ ๆ เจ้าอายุเพียง 5 ขวบ แม่เลี้ยงรักเจ้าเหมือนลูกในไส้ เจ้าไม่ได้ทดแทนบุญคุณ แต่กลับเนรคุณ กลั่นแกล้งต่าง ๆ นานา เดชะบุญที่แม่เลี้ยงเจ้ามีบุญคุ้มครองอยู่ จึงรอดตายไปได้ เจ้าเป็นลูกเนรคุณที่ชั่วช้าจริง ๆ อาญานรกไม่ละเว้นเจ้าแน่ แล้วยังทำชั่วอะไรอีก จงบอกมาให้หมด
วิญญาณบาป :ตอนที่ผมอายุ 20 ปี ไม่ได้ทำงานทำการอะไร วัน ๆ เอาแต่กินเหล้าเที่ยวเตร่เสเพล มีอยู่วันหนึ่งได้เมาเหล้ากลับบ้าน เมื่อเดินผ่านห้องของน้องสาว เห็นน้องสาวใส่ชุดนอนบาง ๆ เลยเกิดตัณหาหน้ามืด ได้ใช้มีดพกจ่อที่คอหอยเธอ ขู่บังคับไม่ให้ส่งเสียงร้องให้ยอมผมแต่โดยดี เธอจึงไม่กล้าร้องให้คนช่วย ในที่สุดเธอก็เสียตัวให้ผม เรื่องนี้เธอไม่กล้าบอกพ่อแม่ ต่อมาผมก็ยิ่งได้ใจ เมื่อมีโอกาสมักจะหาทางขืนใจเธออยู่เสมอ ต่อมาเธอเกิดตั้งครรภ์ ด้วยเกรงว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดเผย ผมจึงพาเธอไปทำแท้ง แต่ตอนหลังพ่อแม่รู้ก็จนได้ เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าอับอายในบ้าน พ่อแม่จึงไม่กล้าโวยวายให้คนนอกรู้ รีบจัดการให้น้องสาวแต่งงานไปหมดเรื่องหมดราว
ยมบาล :เจ้าเลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน น้องสาวเจ้าแม้จะคนละแม่ แต่ก็เป็นสายโลหิตที่ใกล้ชิดที่สุด ความผิดข้อนี้น่าจะสับเจ้าเป็นหมื่นชิ้น จงเล่าต่อไป
วิญญาณบาป :ตอนผมอายุ 26 ปี มีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง แซ่หวัง เราทั้งสองรักกันมาก เพื่อนคนนี้เปิดร้านขายเครื่องไฟฟ้า กิจการค่อนข้างดี ผมมักจะไปช่วยงานที่ร้านเขาบ่อย ๆ เมียของเขาสวยมาก ผมจึงถือโอกาสตีสนิท “น้ำตาลใกล้มด” เราทั้งสองได้มีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง เรื่องนี้เมื่อเพื่อนผมจับได้ จึงไล่ผมออกจากบ้าน ไม่ให้เราติดต่อกันอีก ต่อมาเธอและสามีได้หย่าร้างกัน ผมจึงรับเธอมาอยู่ด้วยกันฉันสามีภรรยา เรามีลูกด้วยกัน 2 คน
เมื่อผมอายุ 36 ปี ได้ตายด้วยโรคมะเร็งในตับ เมื่อวิญญาณมาถึงนรก ได้ถูกลงโทษทรมานด้วยเครื่องทัณฑกรรมชนิดต่าง ๆ ตราบจนเดี๋ยวนี้ เรื่องความชั่วต่าง ๆ ที่ได้ทำผมก็สารภาพจนหมดแล้ว ขอใต้เท้าได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยเถิด
ยมบาล :เจ้าชั่วช้าสามานย์ยิ่งนัก กรรมจึงตามสนองเจ้าอย่างรวดเร็ว ต้องป่วยตายด้วยโรคร้าย มาถึงขั้นนี้ขอร้องข้ามีประโยชน์อะไร สมุห์บัญชีตรวจดูซิว่า คำให้การตรงกับในสมุดไหม ?
สมุห์บัญชี:ครับผม....เรียนใต้เท้า ตรงกันครับ
ยมบาล :นายต้าสง จงตั้งใจฟังคำพิพากษาคามผิดที่เจ้าได้ทำไว้สมัยเป็นมนุษย์ใหญ่หลวงนัก จึงตัดสินตามกฏนรกดังนี้
กระทงที่ 1 เจ้าไม่พอใจที่บิดามีเมียใหม่ นอกจากจะไม่สำนึกในบุญคุณที่แม่เลี้ยงรักตนเหมือนลูกในไส้แล้วกลับเนรคุณหาเรื่องใส่ร้ายต่าง ๆ จนแม่เลี้ยงถูกพ่อตบตีบาดเจ็บคิดฆ่าตัวตาย ความผิดข้อนี้ตัดสินให้ตตกนรกทิ่มแทงนัยน์ตา 40 ปี
กระทงที่ 2 ตลอดชีวิต ไม่ประกอบสัมมาชีพ ใช้เหล้าย้อมใจ แล้วข่มขืนน้องสาวต่างมารดา ความผิดข้อนี้ ตัดสินให้ตกนรกโอบเสาเพลิง 60 ปี
กระทงที่ 3 คิดคดทรยศเพื่อน หลอกลวงและเป็นชู้กับภรรยาของเพื่อนครั้นเรื่องบัดสีถูกจับได้ก็ยุยงให้นางหย่าร้างกับสามี จากนั้นก็รับนางมาอยู่กับตน เป็นความผิดข้อแย่งภรรยาเพื่อน ทำให้ผัวเมียเขาต้องหย่าร้างกัน ตัดสินให้ตกนรกช่องแคบ 65 ปี
เมื่อเสวยโทษทัณฑ์ดังกล่าวข้างต้นครบกำหนดแล้วให้ไปบังเกิดเป็นสัตว์เลี้ยงต่าง ๆ อย่างละ 10 ชาติ เสร็จแล้วให้ไปบังเกิดเป็นแมลงชนิดต่าง ๆ ตลอดกาล เจ้าหน้าที่ นำตัวไปดำเนินการตามคำพิพากษา เลิกศาล !
อภิญญาร้องเพลงโปรดผู้คน ไม่ยึดติดล้มกระดานสู่นิพพาน