ยมบาล :เบิกตัววิญญาณบาปเข้ามา
เจ้าหน้าที่ :นำตัววิญญาณบาปมาแล้วครับ
ยมบาล :เจ้าชื่อแซ่อะไร ? อายุเท่าไหร่ เป็นคนที่ไหน ?
วิญญาณบาป :ผมชื่อจิ้นฟา แซ่เกา อายุ 32 ปี เป็นคนอำเภอเถาหยวน มณฑลไต้หวันครับ
ยมบาล :มีครอบครัวหรือยัง ? มีอาชีพอะไร ?
วิญญาณบาป :ยังไม่มีครอบครัว ไม่มีอาชีพอะไร
ยมบาล :ในสมัยที่เจ้าเป็นมนุษย์ ได้ทำความผิดบาปอะไรบ้าง จงสารภาพมาให้หมด จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว
วิญญาณบาป :ใต้เท้าครับ แม้ผมจะไม่ได้ทำงานอะไร แต่ฐานะทางบ้านก็อยู่ในขั้นดี จะผลาญจะเล่นการพนันก็เป็นสิทธิของผม ไม่เกี่ยวกับคนอื่น ผมไม่เคยประพฤติชั่วหรือทำความเดือดร้อนให้ใคร อยู่อย่างสงบเจียมตน อยู่บ้านก็ช่วยทำสวนทำไร่ เป็นลูกหลานเกษตรกรคนหนึ่ง ขอใต้เท้าโปรดพิจารณา
ยมบาล :บังอาจ ! การทำชั่วของจ้าทุกคดีได้ถูกบันทึกอยู่ในสมุดปกดำนี่แล้ว ไม่สามารถปิดบังข้าได้หรอก เจ้าจงรีบสารภาพมาโดยดี มิเช่นนั้นจะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก
วิญญาณบาป :ผมไม่ได้ทำชั่วจริง ๆ ครับ
ยมบาล :ชะช้า...ทำปากแข็งเจ้าเล่ห์ดีนัก โบราณว่า “กลองไม่ตีไม่ดัง คนไม่โบยไม่สารภาพ” เจ้าหน้าที่...เอาตัวลงไปโบย 20 ไม้
เจ้าหน้าที่ :ครับผม...เรียนใต้เท้า ...โบยเสร็จแล้วครับ
ยมบาล :เจ้าจะยอมรับสารภาพหรือไม่ ? หากไม่รับสารภาพ จะต้องถูกลงโทษอีกนะ
วิญญาณบาป :ผมไม่ได้ทำชั่วจริง ๆ ทำไมจึงมาบีบบังคับให้ผมรับสารภาพด้วยเล่า ?
ยมบาล :เจ้าเดรัจฉานบังอาจนัก เจ้าเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ไฉนจึงกล้าทำไม่กล้ารับ ข้าบอกให้เจ้าสารภาพมาตามตรง เจ้ากลับหาว่าข้าบีบบังคับให้รับสารภาพ หญิงสาวคนที่ถูกเจ้าชิงทรัพย์แล้วทำร้ายจนตายได้มาร้องทุกข์กล่าวโทษกับข้าแล้วเจ้ายังจะปฏิบเสธว่าไม่ได้ทำชั่วอีกหรือ ข้าขอถามว่าเมื่อ 5 ปีก่อน ที่ใกล้สี่แยกซานหมิงในเมืองเถาหยวน เจ้าได้จี้ชิงทรัพย์และทำร้ายผู้หญิงที่แซ่หลินจนตาย เรื่องนี้เป็นความจริงหรือไม่ จงรีบตอบมา
วิญญาณบาป :ไม่จริง..ไหนเลยผมจะกล้าทำเรื่องชั่วช้าสามานย์เช่นนั้น โปรดอย่าเที่ยวปรักปรำคนส่งเดชซิครับ
ยมบาล :ชะช้า...เจ้าเดรัจฉานปากแข็งดีนัก เจ้าหน้าที่...เตรียมลงทัณฑ์ด้วยกระทะน้ำนมันเดือด
วิญญาณบาป :โอ....โปรดช้าก่อน เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วหากผมไม่รับสารภาพ จะเอาผมใส่ลงในกระทะน้ำมันเดือดผมคงรับไม่ไหวแน่ ผมยินยอมรับสารภาพแล้วครับ ใต้เท้าโปรดกรุณาเถิด
ยมบาล :ถ้ากลัวถูกใส่ลงในกระทะน้ำมันเดือด ก็จงรีบสารภาพมาโดยเร็ว
วิญญาณบาป :ได้ครับ....ในสมัยเป็นมนุษย์ตั้งแต่ผมยังเรียนอยู่ในชั้นมัธยม ก็เข้ากลุ่มกับพวกนักเลงอันธพาลโดยพวกเพื่อนนักเรียนได้ชักชวนกันก่อตั้งเป็นแก๊งขึ้นมาเนื่องจากในกลุ่มผมเป็นคนใจป้ำ กล้าได้กล้าเสียและชอบออกหน้าอยู่เรื่อย ดังนั้นทุกคนจึงยกให้ผมเป็นหัวหน้าแก๊งด้วยเหตุนี้ ผมจึงถูกไล่ออกจากโรงเรียน
ต่อมาผมก็ยิ่งเพิ่มความร้ายกาจ โดยพกอาวุธเที่ยวไปขอค่าคุ้มครองตามร้านค้าต่าง ๆ คนที่ยอมจ่ายก็ค้าขายต่อไปได้คนที่ไม่ยอมจ่าย ผมก็จะคอยหาเรื่องจนอยู่ไม่ได้ ดังนั้นทุกคนจึงต้องจำใจจ่ายให้โดยดี
เรื่องที่ 2 รับจ้างคุมบ่อนการพนัน ดิสโก้เธค สถานเริงรมย์ต่าง ๆ และรับจ้างทวงหนี้ ผู้ที่ยอมจ่ายหนี้ก็รอดตัวไป หากไม่ยอมจ่ายผมก็จะจับตัวไปเรียกค่าไถ่ หรือทำร้ายจนบาดเจ็บ บางรายถึงตายก็มี
เรื่องที่ 3 แกล้งทำเป็นว่ารถเสีย แล้วจี้ชิงทรัพย์หญิงสาว และให้เวลากลางคืน ถ้าเห็นผู้หญิงเดินอยู่ตามลำพังก็ใช้อาวุธขู่บังคับให้ไปในที่ปลอดคน หรือบ้านร้างเพื่อข่มขืน แล้วปลดเอาทรัพย์ทั้งหมดไป
และเมื่อวันที่ 18 กันยายน 1980 ที่ใกล้กับสี่แยกซานหมิง เมืองเถาหยวน ผมกับลูกน้องที่แซ่หลีได้ร่วมกันจี้ชิงทรัพย์หญิงสาวคนหนึ่ง ชื่อหลินเม่ยหยิน ขณะที่เธอกำลังถือกระเป๋าเดินอยู่คนเดียว โดยอุดปากจมูกจนเธอหมดลมหายใจจากนั้นก็ค้นเอาเงินในกระเป๋าได้ 600 หยวน แล้วยังคิดจะข่มขืนเธออีกด้วย แต่เห็นประจำเดือนเธอมา จึงเปลี่ยนความตั้งใจ
และในคืนเดียวกันนั้น ผมยังได้ลอบเข้าไปในบ้านของผู้หญิงแซ่เจีย ได้ขู่บังคับให้เอาทรัพย์สินออกมา และได้ข่มขืนนางด้วย เสร็จแล้วก็หนีไปพร้อมกับทรัพย์สิน เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 1985 ผมได้ถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าในเรือนจำเมืองไถจง ส่วนลูกน้องถูกตัดสินจำคุก 12 ปี ผมก็ได้รับสารภาพจนหมดสิ้นแล้ว ขอใต้เท้าได้โปรดอภัยโทษให้ผมด้วยเถิด
ยมบาล :สมุห์บัญชี...ตรวจดูซิว่า คำให้การกับบันทึกในสมุดตรงกันไหม ?
สมุห์บัญชี :ครับผม...ได้ตรวจดูแล้วตรงกันครับ
ยมบาล :นายจิ้นฟา....จงตั้งใจฟังคำพิพากษาความผิดของเจ้าสมัยเป็นมนุษย์ร้ายแรงนัก จึงตัดสินตามกฏนรกดังนี้
กระทงที่ 1 โบราณว่า พ่อแม่ให้กำเนิดชุบเลี้ยงเรามาเพื่อให้เติบโตเป็นคนดี มีความกตัญญูทดแทนพระคุณบิดามารดา แต่เจ้ากลับตั้งแก๊งกวนเมือง ไม่ประกอบสัมมาชีพเที่ยวรีดไถเก็บค่าคุ้มครอง สร้างความเดือดร้อนแก่สังคม ทำความเสื่อมเสียแก่วงศ์ตระกูล นับว่าเป็นลูกอกตัญญูอย่างยิ่ง ความผิดอันนี้ตัดสินให้ตกนรกรถเหล็กทับ 25 ปี
กระทงที่ 2 รับจ้างคุมบ่อน สถานเริงรมย์ต่าง ๆ และรับจ้างทวงหนี้โดยไม่ฟังเหตุผล จับคนเรียกค่าไถ่ ทำให้คนบาดเจ็บและตาย ความผิดอันนี้ตัดสินให้ตกนรกหอกดาบ 35 ปี
กระทงที่ 3 ไม่ทำมาหากินโดยสุจริต เที่ยวจี้ชิงทรัพย์ข่มขืนหญิงชาวบ้าน ทำร้ายหญิงผู้อ่อนแอจนตาย
เจ้าเดรัจฉาน ไร้จิตสำนึกของความเป็นมนุษย์อยู่เลยมีความผิดใหญ่หลวง ไม่อาจให้อภัย ตัดสินให้ตกนรกเตียงเพลิง 80 ปี เมื่อครบกำหนดโทษดังกล่าวข้างต้น ให้ไปบังเกิดเป็นม้าแลควายรวม 100 ชาติ เสร็จแล้วให้กลับไปเสวยทุกข์ตามคำพิพากษา เลิกศาล !