ลื่อโจ้ว
ในสมัยราชวงศ์ชิง จางเสี้ยนจงนำกองทหารโจรก่อการกบฎ เข่นฆ่าผู้คนไม่เลือกหน้าตามเส้นทางที่ผ่าน วันหนึ่งได้ผ่านมาที่บ้านเกิด นายทหารชั้นรองได้เตือนขึ้นว่า หมู่บ้านนี้เป็นบ้านเกิดของครูเก่าท่าน จะละเว้นการฆ่าได้หรือไม่ จางเสี้ยนจงครุ่นคิดครู่หนึ่งก็กล่าวว่า เพื่อไม่ให้เสียความตั้งใจจะเปลี่ยนเป็นฟันต้นไม้นี้แทน ครั้นฟันต้นไม้สุดแรง ฉันใดก็มีศีรษะคนตกลงที่พื้น เมื่อพินิจดูอย่างละเอียด ปรากฏว่าเป็นคุณครูที่เคยสอนตนในอดีตนั่นเอง ที่แท้สมัยเป็นเด็กจางเสี้ยนจงเป็นเด็กเกเร จึงมักถูกครูท่านนี้ลงโทษเสมอ ต่อมาเมื่อจางเสี้ยนจงมีอำนาจ นำกองทหารบุกมาใกล้หมู่บ้าน คุณครูเกรงนักเรียนจะแก้แค้น จึงหลบซ่อนตัวอยู่ในโพรงต้นไม้นี้แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้นภัย ดังคำกล่าวที่ว่า ยมบาลกำหนดให้ตายเที่ยงคืน จะรอดถึงสว่างได้อย่างไร ผู้ที่จะหนีพ้นกำหนดอายุขัยได้จะต้องสร้างมหากุศลเท่านั้น