เสียงจากผู้สำนึกผิด

    เคยได้ยินคำว่า “พระโพธิสัตว์กลัวเหตุ ปุถุชนกลัวผล” เพราะเหตุดังฤา ผู้ปฏิบัติธรรมหากสร้างกรรมไว้ตามกฏแห่งกรรมผู้ปรารถนาโพธิญาณนั้นยากต่อการบรรลุผลเป็นแน่แท้ ปุถุชนทั่วไป ไม่เข้าใจถึงความน่ากลัวของกฏแห่งกรรมการลุ่มหลงกับความใคร่ กามตัณหา เห็นเหตุให้สร้างกรรมไว้ หากผลกรรมบังเกิดผลแล้ว จะขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยก็ไร้ผล เพราะมันสายเสียแล้ว

     นั่นเป็นประสบการณ์ของผมเอง เป็นประสบการณ์ที่เจ็บปวดมาก สุขภาพของผมอ่อนแอในวันนี้ สมองตื้อ โลหิตจาง มีความรู้สึกไม่กระปรี้กระเปร่า ไปหาแพทย์ทานยาก็ช่วยไม่ได้มาก สิ้นเปลืองเงินทองโดยใช่เหตุ ที่สำคัญที่สุดได้สูญเสียโอกาสทองที่ร่ำเรียนศึกษา ทุกวันนี้ผมมีอาชีพที่แน่นอนโดยรับใช้คนทั่วไป สุขภาพเสมือนรถมือสองต้องทนทุกข์ทรมาน นั่นมาจากเหตุกรรมที่ผมได้ก่อขึ้นเอง

     ผมจำได้ว่า สมัยเรียนชั้นประถม ผมชอบเล่นกีฬาร่างกายแข็งแรง เพื่อน ๆที่อายุรุ่นเดียวกันมักสู้ผมไม่ได้ ชอบเล่นกีฬาทุกประเภทโรคภัยไข้เจ็บไม่เคยมาเยือน เมื่อเรียนชั้นมัธยมผมยังคงชอบเล่นกีฬาอยู่ร่างกายก็ยังสมบูรณ์ พ่อแม่ก็เอาใจใส่ ทานอาหารที่มีคุณภาพ ยังให้ทานผลไม้หลังอาหาร ชีวิตตอนนั้น ความจำดี สติปัญญาดี วิชาอะไรขอได้อ่าน 3-4 เที่ยวสามารถท่องออกมาได้ ถึงแม้ผ่านพ้นไป 1-2 ปี ก็ยังไม่ลืม

     ตอนอยู่ปลายมัธยม 1 ไม่รู้เพื่อนคนไหนเอาหนังสือลามก 4-5 เล่มมาให้อ่าน เนื่องด้วยอายุยังน้อย ยังแบ่งแยกชั่วดีไม่ออกแอบพลิกอ่านหลายหน้าเท่านั้น ทำให้ผมลุ่มหลงจนมีสภาพวันนี้ นั่นเป็นผีร้ายจริง ๆ อ่านหนังสือลามก ทำให้หัวใจเต้นแรง ใบหน้าแดงก่ำ ความคิดฟุ้งซ่าน เริ่มสำเร็จความใคร่ ในสมองคิดแต่เรื่องเพศสัมพันธ์ของชายหญิงเมื่อขึ้นมัธยม 3 ความจำเสื่อมถอย จิตใจรวนเร เวียนศีรษะ ปวดบั้นเอว จะปรึกษากับพ่อแม่ก็กลัวพ่อแม่ดุด่า

     ทุลักทุเลจนจบมัธยม 6 ผมรินัดเพื่อนไปแอบดูหนังลามก แต่พอกลับบ้าน ผมพยายามยับยั้งไม่ให้คิดเรื่องความใคร่ ร่างกายเลยทรง ๆ อยู่เมื่อเข้ารับราชการเป็นทหาร วันหนึ่งต้องวิ่ง 5 กิโลเมตร วิ่งข้ามสิ่งกีดขวาง 500 เมตร และวิดพื้น ร่างกายไม่แข็งแรงจึงเป็นความทุกข์มาก

     ปี พ.ศ.2526 ผมถูกปลดจากการเป็นทหาร ตอนนั้นผมหวังอยู่อย่างเดียวที่จะให้มีสุขภาพแข็งแรง ในโอกาสบังเอิญผมได้อ่านหนังสือธรรมะ จึงรู้สึกว่าที่แล้วมาผมได้ทำผิดอย่างมหันต์เป็นเหตุให้ผมทุกวันนี้ ทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน แถมยังสุขภาพแย่ลง ในหนังสือธรรมะท่านพบหลวงปู่องค์หนึ่ง แนะนำโยมผู้ชายคนหนึ่งถึงวิธีการระงับความใคร่ เมื่อพบสาวสวยให้คิดว่า “หากเธอเกิดป่วยหนัก ร่างกายซูบผอม ผมเผ้ายุ่งเหยิง ร่างกายมีแต่หนังหุ้มกระดูก และเมื่อตายลง ร่างกายบวมเป่ง น้ำเหลืองไหลเยิ้ม.....ความใคร่จะถดถอยทันที" ผมทดลองดูได้ผล เป็นการตัดความใคร่ลงได้ เวลาเดียวกันก็หาหมอรักษา ถ้าบางครั้งเกิดความใคร่ขึ้นมารีบสวดคาถาเจ้าแม่กวนอิม ซื้อชีวิตสัตว์ปล่อย ทำบุญสุนทาน ร่วมทุนพิมพ์หนังสือธรรมะ สองเดือนให้หลัง จิตใจสงบมาก พบเห็นสาวสวยก็ไม่คิดฟุ้งซ่าน

     ผมเขียนความผิดพลาดที่ผ่านมา เพื่อแสดงว่าผมมีความตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าผมสำนึกผิดจริง ๆ และก็หวังว่าชาวโลกให้อุทิศสติปัญญาของเราทำประโยชน์ให้แก่สังคมและประเทศชาติ ส่วนหนังสือลามก หนังลามก อย่าริอ่านและไปดูเป็นอันขาด ถ้าพลาดท่าลงไป จะถูกญาติมิตร เพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงานดูถูก ถึงตอนนั้นจะสายเสียแล้ว

(คัดจากนิตยสารเซิ่งเทียน)