อริยเจ้าเตี๋ย หน่ำเก็งเฮี้ยงห่วยจิงกุง
พระเจ้าสอนว่า ยังประโยชน์แก่โลกให้มาก ทุกแห่งหนเผยแผ่สอนผู้โง่ เชิดหูชูหน้าพระคุณยิ่งใหญ่ ความดีความชั่วมีรางวัล ผู้เที่ยงธรรมบูชาปกป้องชาติสุขประชาจุนเจือกัน คุ้มครองรักราษฏร์ปกครองเมตตาธรรม กลไกรัตนะเต็มหน้ากระดาษส่งเสริมกัน ฉุดช่วยผู้อ่อนแอคุ้มภัยจึงเสด็จมาทรง
อันว่าจิตประทานมาแต่ฟ้า ฟ้าให้กำเนิดดินเลี้ยงดูให้ธรรมชาติ ธรรมชาติให้มนุษยชาติเผ่าพันธุ์คน จะงามหรือเลวใยต้องเลือกสรรอุปทานเราเขาแย่งชิงกัน อุปทานแย่งชิงก็ลำเอียง ลำเอียง ๆ ลำเอียงใคร่อยาก ใคร่อยากทำร้ายคน ห้ำหั่นแย่งชิงชื่อเสียงผลประโยชน์ ชิงดีชิงได้ทำร้ายจนจิตใจว้าวุ่น เตลิดไปสุดขอบฟ้า คาดเดาต่อว่าเกิดอิจฉา อิจฉาแย่งชิงจิตใจหายไป ทำอะไรก็ผิดศีลธรรม จิตใจมืดบอด ในที่สุดก็ไม่พ้นการตอบสนองกรรมในภายหน้า
อะไรจะสู้การรักสามัคคี ที่ทำผิดก็ช่วยกันระมัดระวัง ราษฏรร่วมทุกข์ร่วมสุข สร้างสรรค์อบรมให้ยิ่งใหญ่ รักษาความงดงามของอริยะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ รักษาชาติพันธุ์เดียวกันด้วยสัมพันธ์อันดีงาม ตักเตือนว่ากล่าวให้เที่ยงตรง อาจารย์ดีเพื่อนดีช่วยประคับประคองให้อยู่ในกฏระเบียบใกล้ชิดสนิทสนมช่วยกันพายเรือธรรม งามธรรมภูผาวิญญาณ จะมีผู้เจริญรุ่งเรืองโชคดีมากขึ้น นั่นก็คือเซียนสบายในมนุษยโลก
ดำเนินโลกสุขธรรมชาติ ผูกมิตรญาติสัมพันธ์ปางก่อน
รักใคร่ใจเดียวไม่ตัดรอน ผูกสำเร็จคือภัทรชน
ผย่าเผลอใจปากติเตียน ปลูกนาบุญไว้ล่วงหน้า
อดทนสักสามส่วน กลมสมบูรณ์คือเซียนน้อย