หลันไฉ่เหอ เป็นคนในสมัยราชวงศ์ฮั่น ท่านชอบสวมใส่เสื้อผ้าขาด ใส่รองเท้าเพียงข้างเดียว มือถือกรับไม้ยาวฟุตเศษเที่ยวเดินร้องเพลงขอทานเขาเรื่อยไป เพลงที่ร้องมีเนื้อเพลงเป็นคติเตือนใจคน เมื่อได้เงินก็เอามาร้อยเป็นพวงแล้ววิ่งลากไปตามถนน เชือกขาดเงินหลุดหล่นหายไปก็ไม่สนใจ มีเงินเหลือกินก็นำไปแจกจ่ายแก่คนยากจน ท่านเป็นคนไม่รู้ร้อนรู้หนาว หน้าร้อนชอบใส่เสื้อหนา ๆ หน้าหนาวหิมะตกหนักกลับใส่เสื้อบาง ๆ ตัวเดียว แล้วนอนบนหิมะ คราวหนึ่งทิก๋วยลี้และฮั่นจงหลีได้มาชวนไปบำเพียรเพียรจนสำเร็จเป็นเซียน
คำนำของเจ้าหลักเมือง ชิว ข้าพเจ้าเกิดมาในโลกไร้บุญไร้กุศล ตายแล้วไปอยู่โลกทิพย์ไร้ความรู้...