เที่ยวซ่องโสเภณี เกียรติยศชื่อเสียงเกือบวายวอด

    ในราชวงศ์ชิง ที่มลฑลซานตง มีคนชื่อจิวปะซุ่น ไปสอบบัณฑิตที่จังหวัดในปีกาจื้อในจักรพรรดิกงจื้อ ผลประกาศออกมารู้ว่าสอบได้เป็นเกยนั้ง (เทียบเท่าปริญญาตรี) มีความปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง จึงได้จัดโต๊ะเลี้ยงฉลองการสอบได้ครั้งนี้ พร้อมทั้งได้ว่าจ้างโสเภณีมาจำนวนหนึ่งเป็นการเลี้ยงดูปูเสื่อกับเพื่อนฝูง ในคืนที่ร่าเริงอยู่กับสุรานารีนั้น บิดาที่บ้านได้ฝันเห็นเทพยดามาบอกกล่าวดังนี้ “ลูกชายของเจ้าได้สอบเป็นเกยนั้งปีนี้ และอีก 4 ปีข้างหน้า    ลูกชายเจ้าจะสอบได้เป็นจิ้นสือ แต่เสียดายที่เขาสอบได้แล้วก็มาฉลองด้วยสุรานารี เป็นการแสดงถึงธาตุแท้ของเขาที่ชอบมั่วสุมกับกามารมณ์ จริงอยู่ นารีนั้นเป็นโสเภณี สามารถใช้เงินทองซื้อความสุขชั่วคราวได้ แต่ความประพฤติจะเสื่อมทรามลง และได้กระทบกระเทือนถึงบุญกุศลที่บรรพบุรุษได้สั่งสมมา ดังนั้นโอกาสที่สอบผ่านจิ้นสือนั้น ได้ถูกเทพเจ้าบุ้นเชียงกุนลบออกเสียแล้ว ดีที่ปู่ของเจ้าได้ประกอบกรรมดีไว้มาก ผลบุญนั้นยังคุ้มครองอยู่ หากลูกชายของเจ้าสำนึกผิดและเริ่มต้นประกอบคุณธรรมใหม่ ชื่อเสียงเกียรติยศอาจกลับคืนมาก็ได้ หวังว่าเจ้าคงพูดให้เขาเข้าใจนะ”

     ต่อมาจิวปะซุ่นกลับมาถึงบ้านด้วยความดีใจ คุณพ่อได้สอบถามเรื่องเที่ยวโสเภณี เขาปฏิเสธ พ่อเขาโกรธมากจึงได้เล่าความฝันให้ฟัง จิวปะซุ่นได้ฟังเช่นนั้น รู้สึกตกใจกลัวมากและยอมรับผิด จากนั้นก็จุดธูปอธิษฐานถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่า นับจากนี้ไปเขาจะไม่ข้องเกี่ยวสิ่งลามกอีกต่อไป สวรรค์ทรงอภัยให้กับผู้สำนึกบาปอยู่แล้ว ดังนั้นอีก 4 ปีต่อมาเขาก็สอบได้เป็นจิ้นสือ

หนี้เก่าใช้ไป หนี้ใหม่ไม่มี

ลื่อโจ๊ว

ปรองดองปรองดอง   สามัคคีปรองดอง

คนเราเกิดมา          ได้มาพบปะ

ล้วนบุญล้วนบาป     เป็นตัวนำพา

จะโกรธจะเกลียด     ล้วนกรรมตกแต่ง

ให้ได้เป็นไป          เมื่อหากรู้ตัว

ต้องรีบกลับลำ        ไม่หลงเพิ่มกรรม

ข้ามภพข้ามชาติ       ผูกติดกันไป

อโหสิกรรม           อโหสิกรรม

หนี้เก่าเลิกรา          หนี้ใหม่ไม่ก่อ

สุขกายสุขใจ          เป็นดีกว่าเอย

ฉันนี่เอง เป็นดั่งที่ ท่านว่ามา

ลื่อโจ๊ว

ฉันคิดว่า              ฉันได้รู้               รู้เห็นแจ้ง

ในทุกสิ่ง              ฉันจึงเป็น             ฉันจึงทำ

เช่นอย่างฉัน          ทุกวันนี้               สมถะ

การกินอยู่             ไม่ฟุ่มเฟือย           ไม่ฟุ้งเฟ้อ

ถือศีลห้า              ดูเคร่งครัด             เว้นสุรา

ดูจำเป็น               ยังยืนหยัด             ยืนอยู่ได

ในโลกนี้              ต้องหลอกหลอก      เพื่อให้เขา

สบายใจ              เป็นข้ออ้าง            สำหรับเว้น

ข้อมุสา                ใครจะดี               ใครจะเด่น

ฉันไม่ถือ             เป็นสำคัญ             คนไม่ซื่อ

ตระบัดสัตย์           ไม่จริงใจ              ฉันไม่ชอบ

อย่ามาข้อง                        อย่ามาเกี่ยว            กับฉันนะ

ฉันเฉยเมย            ใครจะเลว            ใครจะร้าย

ฉันอดทน             ไม่ปริปาก            ใครแสดง

แล้งน้ำใจ             ไม่ทำตาม             ตามใจกัน

อดไม่ไหว            เสียงแหวแหว         เอ็ดดังลั่น

บ้านสะเทือน          ไปหลายวัน           ดู ดู ดู

ที่ฉันคิด               ว่าเห็นแจ้ง            ในทุกสิ่ง

เป็นจริงหรือ          ฉันสงสัย              ใครตอบที

ฉันนี่เอง              เป็นดั่งที่              ท่านว่ามา