ธรรมะกับอธรรม
พระอาจารย์ฮ้อเอี้ยฮุ้ง
ตั้งแต่โบราณตราบจนปัจจุบัน ธรรมชนะอธรรมเป็นหลักการ อธรรมชนะธรรมเป็นติดหนี้ ดังนั้นหลักธรรมะเป็นกฏระเบียบ อธรรมประจวบเหมาะชะตาฟ้าหมุนเวียน เมื่อมีหลักการก็ต้องมีติดหนี้ มันจะตามประชิด สั่งสมเดือนปี ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลงสังคมปัจจุบัน นี่ก็เป็นสิ่งที่ฟ้ากำหนดแน่นอน โชคดีหวังศิษย์ของข้า จะดำเนินชีวิตต้องเข้าใจหลักการบำเพ็ญคุณธรรมให้กว้างหขวาง เช่นนี้ครอบครัวย่อมเจริญ
ทำไมไม่สงบคิดแก้กิเลส ใจเกกมะเหรกสงบแล้วตรึงเสียงธรรม
เมฆเลื่อนลงถาดทรงเพิ่มปัญญา ประทีปวิหารสว่างคู่ควันมงคล
บ้านที่ช่วยโลกวาสนาตามมา ตั้งใจเพื่อศาสนาไม่ขาดทุน
งานสถานธรมเผยแผ่หนุน กิจการรุ่งได้สี่ธรรมจริยา
ครอบครัวที่ช่วยเหลือเกื้อหนุนชาวโลก บุญวาสนาก็ได้ดังใจหวัง ไม่ต้องร้องขอจากสิ๋งศักดิ์สิทธิ์ ความมั่งคั่งร่ำรวยจะไหลมาเอง ก็เพียงพวกเราต้องมีความตั้งใจที่จะเผยแผ่คุณธรรมศาสน์ รับรองได้ว่าไม่ขาดทุนแน่ ที่สำคัญคุณธรรมในสังคมปัจจุบัน จิตใจคนไม่เหมือนสมัยโบราณ ศีลธรรมเสื่อมคุณธรรมทราม จะเห็นบรรยากาศมืดครึ้มเป็นวงใหญ่ด้วยเหตุนี้ การเผยแผ่หลักคุณธรรมและธรรมะ เป็นการงานและหน้าที่ที่สำคัญอันดับแรก หากคุณธรรมศาสน์สามารถสืบทอดต่อมาเป็นรุ่น ๆ มีพื้นฐานมที่มั่นคง สืบต่อมหากิจแห่งแสงคุณธรรมศาสน์ได้ก็ล้วนอาศัยสี่ธรรมจริยาอันได้แก่ ความมีมารยาท (สัมมาคารวะ) ความซื่อสัตย์ ความอ่อนน้อมถ่อมตน และละอายต่อบาปมาเกื้อหนุนจึงจะได้
ผลิร้อนร่วงหนาวคือฤดูกาลสี่
ทิศก็มีตำแหน่งออกตกเหนือใต้
หน้าที่การงานต่างรักษาเอาไว้
จงอย่าได้อวดเบ่งให้เสียจุดหมาย
ใบไม้ผลิหน้าร้อนใบไม้ร่วงและหน้าหนาวเป็นสี่ฤดูกาล ฟ้าได้เคยพูดอะไรไว้ กาลทั้งสี่ผ่านไปตามลำดับ ไม่มีการก้าวก่าย หมดฤดูใบไม้ผลิ หน้ร้อนก็มาถึง สิ้นฤดูใบไม้ร่วงหน้าหนาวก็มาถึง สี่ฤดูล้วนมีร่องรอยให้หมุนเวียน เช่นเดียวกัน ตะวันออก ตะวันตก เหนือใต้ก็ล้วนมีตำแหน่งที่คงที่แน่นอนไม่มีการล้ำตำแหน่งกัน ถ้าหากฤดูกาลทั้งสี่ไม่เป็นตามลำดับ หรือทิศทั้งสี่ไม่มีตำแหน่งแน่นอน ฤดูกาลและทิศของแผ่นดินก็จะสับสน ถามว่าใต้หล้านี้จะสงบสุขไหม? เวไนย์สัตว์ควรรู้ว่าตำแหน่งที่รับผิดชอบของพวกเราคืออะไร ตามหลักการต้องแบ่งแยก “หน้าที่และอำนาจ” ให้ชัดเจน แล้วต่างคนก็รับผิดชอบหน้าที่นั้น ไปทำแต่ส่วนของตน อย่าได้อวดเบ่งล้ำเส้นจนเสียหายก็จะเสียจุดมุ่งหมายของคุณธรรมศาสน์ที่เคร่งครัด
