หลักการปฏิบัติต่อผู้คนหกประการ

       มนุษย์ไม่สามารถอยู่อย่างโดดเดี่ยวได้ การดำรงชีวิตอย่างเดียวดาย จะทำให้ไม่สามารถมีจิตใจและร่างกายที่เบิกบานแข็งแรงฉะนั้นการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันด้วยความสมานฉันท์เป็นสิ่งที่พวกเราพึง กระทำ

1. ตักเตือนซึ่งกันและกัน

          ใครบ้างมิเคยทำผิดพลาด

                     ไม่เขลาขลาดรับฟังคำเตือนหนา

          แก้ไขข้อผิดพลาดทำดีนา

                     ตักเตือนนำพาร่วมจูงมือร่วมบำเพ็ญ

2. ให้ความสำคัญแก่กันและกัน

          สุภาพชนให้ความสำคัญจึงองอาจ

                     ด้วยหมายมาดบารมีที่สูงส่ง

          ประพฤติดีรู้รักษาปกป้องตน

                     พร้อมดำรงมารยาทต่อผู้คน

3. ให้ความเคารพซึ่งกันและกัน

          รู้เคารพตอบจึงกลมเกลียว

                     ฝึกฝนเคี่ยวกรำร่วมบำเพ็ญเน้นเคารพ

          ร่วมใจหนึ่งความสำเร็จจึงปรากฏ

                     ใจหนึ่งพบหนึ่งเรื่องราวยังสำเร็จ

4. ให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

          ช่วยเพื่อนพ้องร่วมเผ่าพันธุ์คือความสุข

                     หมดซึ่งทุกข์ส่งเสริมซึ่งกันและกัน

          เผยแพร่ธรรมกิจมีคุณเหลือคณา

                     ใฝ่ก้าวหน้าเสริมสร้างความใกล้ชิด

5. ให้อภัยซึ่งกันและกัน

          พึงละเว้นให้อภัยแก่ผู้คน

                     ใยทุกข์ตรมเปรียบเทียบเรื่องเล็กหนา

          คอยแก้ไขให้อภัยส่งเสริมพา

                     ต่างปรีดาพบสุขถ้วนหน้ากัน

6. อดทนซึ่งกันและกัน

          เมื่อพบเรื่องอัปยศอดสูนัก

                     เขาโกรธหนักพาลฉันฉันไม่โกรธ

          ถืออดทนไม่ไหวไม่ถือโทษ

                     สามารถโปรดแปรเปลี่ยนคนและเรื่องราว