คุกผูกมัดกาย

ผู้ที่รับโทษทัณฑ์ในคุกนี้ ตอนอยู่บนโลกสามารถละวางเยื่อ

ใยพันธนาการทางโลกได้ แต่กลับไม่ยอมทำ ยังอาลัยอาวรณ์

ภรรยา สามี บุตร ธิดา หรือหน้าที่การงาน ฯลฯ แม้ว่าตัวเองจะเป็น

เตี่ยนฉวนซือก็ตาม แต่ยังโลภโมโทสันอยู่กับเรื่องของทรัพย์สินเงิน

ทอง ไม่ยอมที่จะบำเพ็ญพรหมจรรย์ ไม่ยอมที่จะสละอุทิศทั้งหมด

ที่จริงก็เป็นถึงนักธรรมอาวุโสที่มีตำแหน่งสูงแล้ว แต่เป็นเพราะ

เยื่อใยสัมพันธ์ทางโลกยังไม่ได้ละวางลง คนที่เป็นแบบนี้ก็จะต้อง

มายังคุกแห่งนี้

นอกจากนี้ยังมีคนอีกประเภทหนึ่ง ที่ได้ตั้งปณิธานกินเจแล้ว

ได้ตั้งปณิธานบำเพ็ญพรหมจรรย์แล้ว แต่ความคิดยังไม่ถูกต้องดี

งามความคิดจิตใจขยับหวั่นไหวตลอดเวลา คนเหล่านี้ก็จะต้องถูก

ผูกมัดพันธนาการอยู่ในถ้ำแห่งนี้ หากไม่มีความคิดจิตใจฟุ้งซ่าน

อย่างนั้นอีกและจิตใจสามารถสงบลงมาได้แล้วละก็ เชือกเส้นนั้น

ก็จะค่อยๆ คลายตัวไม่มัดแน่นอีก ก็จะไม่ค่อยเจ็บปวดนัก แต่ใน

ทางกลับกัน หากยังตัดพ้อต่อว่า หากยังมีความแค้นเคือง เชือกก็

จะยิ่งผูกมัดแน่นขึ้น อย่างนี้เข้าใจกันหรือไม่?

เนื่องจากตอนอยู่บนโลก ทั้งกายทั้งใจถูกผูกมัดพันธนาการ

เมื่อกลับคืนไปแล้วก็ย่อมต้องผูกมัดด้วยตัวของตัวเอง ดังนั้นพวก

เจ้าจึงต้องวางให้ลงปลงให้ตก อย่าได้เน้นหนักทางโลก แต่กลับ

บางเบาทางธรรม หรือเห็นความสำคัญของทางโลกมากกว่า

ความสำคัญของทางธรรม หากเจ้าสามารถพูดบรรยายธรรมะได้

และยังฉุดช่วยนำคนอื่นได้ด้วย ก็จงอย่ารีรอชักช้าอยู่แต่ที่บ้าน

อย่าได้เกียจคร้านปล่อยเวลาให้ผ่านไป อย่างนี้พวกเจ้าเข้าใจกัน

ไหม?