ผลกรรมที่ละทิ้งภรรยาหลวง ไปหลงรักภรรยาน้อย

    นายเฝยเจียงเป็นคนเหอตง ในสมัยเด็ก พระภิกษุหยุ่นเจ้าได้ทำนายไว้ว่า เขามีลักษณะที่ดีมาก เมื่อเติบโตขึ้นมาจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน

     นายเฝยเจียงเริ่มมีครอบครัวเมื่อเป็นหนุ่ม หลังแต่งงานแล้วเขารังเกียจภรรยาอัปลักษณ์ (สมัยนั้นใช้แบบคุมถุงชน) จึงได้ย้ายเธอไปอยู่ในกระต๊อบเล็ก ๆ หลังหนึ่ง แล้วก็ทำการแต่งงานใหม่ ครั้งนี้ภรรยาน้อยเป็นคนที่มีหน้าตาสดสวย จึงหลงรักภรรยาน้อยมาก เวลาเดินผ่านกระต๊อบนั้นก็ไม่แวะเข้าไป

     นางหลี่ (ภรรยาหลวง) เห็นว่าสามีของนางเป็นคนมีจิตต่ำทรามและก็น้อยใจที่ตนเกิดมาอัปลักษณ์เช่นนี้ ถึงแม้ว่าครอบครัวของเฝยเจียงอยู่ในขั้นเศรษฐี แต่นางมีชีวิตไม่ผิดแปลกอะไรกับคนยากจน เมื่อความเสียใจ น้อยใจได้สุมอกทุกวัน ๆ จนตรอมใจตาย

     เวลาได้ผ่านพ้นไปยี่สิบปี เฝยเจียงได้พบกับพระภิกษุหยุ่นเจ้าอีกครั้งหนึ่ง ท่านดูลักษณะของเฝยเจียงแล้วตกใจร้องออกมาว่า เมื่อ 20 ปีก่อน บุคลิกของโยมดีมาก เหตุไฉนวันนี้บุคลิกเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ โยมคงกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ขาดต่อคุณธรรมเป็นแน่แท้ ขอโยมเล่าความเป็นมาให้อาตมาฟัง

     เฝยเจียงนึกอยู่พักหนึ่ง ไม่รู้ว่าสาเหตุจะมาจากเรื่องที่ผมไม่เหลียวแลเมียหลวงจนเธอตรอมใจตายหรือเปล่า พระภิกษุหยุ่นเจ้าสอบถามรายละเอียดจนรู้เรื่องดีแล้ว ได้อุทานออกมาว่า โยมหลงใหลรูปงามและขาดคุณธรรม ทิ้งขว้างเมียหลวงเพียงเธอมีรูปอัปลักษณ์ จนนางต้องตรอมใจตาย อาตมากลัวว่า โยมจะได้รับเคราะห์กรรมหนักในเร็ว ๆ นี้ด้วย

     ต่อมาไม่นาน เฝยเจียงได้ร้องขอชีวิตในขณะที่ร่างกายยังสมบูรณ์อยู่ หากแต่วิญญาณของเขาถูกนางหลี่ลากพาไปเสียแล้ว

ซื้อน้ำใจได้กระไร

ลื่อโจ๊ว

ขอพิศตริตรอง                     คิดใคร่ครวญดู

ต้องการเงินทอง                   มากมากทำไม

แจกแจกจ่ายจ่าย                  ให้ให้หมดไป

หรือว่ากระไร                     ตรองตรองตรองดู

น้ำจิตน้ำใจ                        อาจซื้อได้ด้วย

ก็ตัวเงินตรา                       ที่มีจำนวน

เป็นที่พอใจ                       พอหมดเงินตรา

น้ำใจไมตรี                        ก็จางหายไป

จะซื้อน้ำใจ                        ได้ด้วยน้ำเงิน

ก็ได้ชั่วคราว                      ขอตรองตรองดู