12.เราได้ช่วยเก็บหรือช่วยย้ายให้ไปอยู่ริมถนน หรือข้างถนน
2024-10-13 07:47:08 - mindcyber
หลินถันจู่: พระอาจารย์เมื่อสักครู่ได้กล่าวว่าหากเห็นก้อนหินอยู่บนถนน เราได้ช่วยเก็บหรือช่วยย้ายให้ไปอยู่ริมถนน หรือข้างถนน ช่วยเก็บขยะในคูน้ำให้น้ำไหลมองดูสะอาดในเวลานั้นไม่มีใครอยู่เลยมีแต่ผู้น้อยอยู่คนเดียว ใครจะเป็นผู้จดบุญกุศลเล่าครับ?
พระอาจารย์: เจ้าถามไร้เดียงสาเสียจริง บัดนี้ปลายยุคแล้ว เบื้องบนจัดสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากมายคอย สอดส่อง ดูแล
หลินถันจู่: มีสักกี่พระองค์
พระอาจารย์: มีมากมายทั้งเทพทิวา(ยื่ออิ๋วเสิน)เทพราตรี (เย่อิ๋วเสิน)เทพสังเกต-การณ์ (จี้ยนซี่อเสิน)มีเทพที่อยู่เหนือศีรษะ ของเราสามฟุต(ซันสือ เสิน) กุมารรายงานเรื่องราว(เป้าซื้อหลิงถง) ทั้งห้าประเภทคอยติดตามดูแลพวกเจ้า
หลินถันจู่: มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากมายเช่นนี้ ดูแลเฉพาะประเทศไต้หวันหรือ
พระอาจารย์: ไม่ใช่ ดูแลทั้งโลกเลย
หลินถันจู่: ดูแลเฉพาะญาติธรรมใช่ไหม
พระอาจารย์: ไม่ผิด พวกเราที่รับธรรมแล้ว ศิษย์ในธรรมกาลยุคขาว เทพที่มาคอยสอดส่องดูแลนี้ ส่งมา จากเบื้องบนแต่พระสงฆ์แม่ชี ผู้บำเพ็ญตามวัด ตามศาลเจ้า และผู้บำเพ็ญเคี่ยวกรรมอื่นๆเทพที่มาคอยสอดส่องดูแล ส่งมาจากสวรรค์ชั้นกลางเง็กเซียนฮ่องเต้หากเป็นประชาชนทั่วไปส่งมาจากนรก แบ่งเป็น 3 ประเภท
หลินถันจู่: พระอาจารย์ หากทุกคนล้วนมี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ 5 ประเภท คอยตรวจตราดูแลเท่าที่ศิษย์รู้ โลกมนุษย์ มีประชากรประมาณ70 ร้อยล้านแล้วจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากมายอย่างนี้คอยตรวจตราดูแลพวกเราหรือ
พระอาจารย์: สิ่งศักดิ์สิทธิ์ผันเปลี่ยนได้เป็นพันเป็นหมื่น นิรมานกายได้เป็นร้อยล้านพันล้านเอาล่ะ ในเมื่อเจ้าถามอย่างนี้ อาจารย์พาเจ้าไปดูที่อีกแห่งหนึ่ง
พวกเราเดินไปดูไป ต่อมาถึงที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสหลังหนึ่งทั้งหลังเป็นสีขาวหมด มีทหารเฝ้าประตูอยู่
พระอาจารย์: ศิษย์เจ้ายืนอยู่ตรงนี้ ผู้น้อยรู้สึกตื่นเต้นฟ้ากำลังจะสางแล้ว พระอาจารย์พูดกับทหาร ผู้คุมประตูเมื่อเปิดเข้าไป ฝาผนังในห้องคล้ายกำลัง ฉายภาพยนตร์ ไม่ทราบเป็นเมืองหลวงที่ไหน คนมากมาย รถก็มากมาย ชายหญิงถือร่มบางคนจูงเด็ก...
หลินถันจู่ : พระอาจารย์ผู้น้อยไม่รู้เรื่องเลยพระอาจารย์พูดกับผู้คุมว่า เอาที่ใกล้ๆ นี้ แล้วเข้าไปไม่ทราบพูดอะไรพระอาจารย์ปรับเอง จากนั้น ผู้น้อยก็เห็นห้องพระเทียนเต้าถันของตัวเอง
ห้องพระจื้อเฉิงถันที่มาเลเซีย และห้องพระจวี้เสียนถันที่อเมริกา เป็นต้น ล้วนมีภาพถ่ายออกมาไม่ว่าผู้น้อยจะได้ไปหรือไม่ก็ถ่ายออกมาหมด
ต่อมาก็เห็นตัวเอง พระอาจารย์บอก
เจ้าต้องดูให้ชัดเจน หากว่าเจ้าเห็นแล้วจะกลัวตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาเลย ภาพฉายให้เห็น
เมื่อผู้น้อยอายุ 15-16 ปี กำลังจีบสาว
ผู้น้อยบอกกับ พระอาจารย์ว่า ตรงนี้ไม่น่าดูไม่ต้องฉายได้ไหม?
พระอาจารย์บอกว่าต้องดู ดูให้ชัดเจนนั้นคือใคร
ผู้น้อยก็บอกว่านั่นคือผู้น้อยเอง อายุ 10 กว่าปี ก็บันทึกภาพไว้แล้วผู้น้อยเห็นแล้วรู้สึกกลัวแม้แต่เวลาเดิน เวลาพูดจะทำอะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลังก่อนเพราะว่าเรื่องดีหรือไม่ดีล้วนมีภาพให้เห็นอย่างชัดเจน
มีอยู่ตอนหนึ่งเป็นเรื่องราวเมื่อ 20 ปีก่อน ผู้น้อย ขับรถจักรยานยนต์สวนกับรถท่องเที่ยวคันหนึ่ง ผู้น้อย ขับขึ้นไปบนเนินราบ ได้ยินเสียง ปึ้ง ปึ้ง แล้วก็เสียงดังมาก รถนำเที่ยวคันนั้นพุ่งจากข้างบนลงไปข้างล่าง เสียงดัง เหมือนกับระเบิด
ผู้น้อยรีบลงไปดู เห็นรถนำเที่ยวคันนั้น พลิกคว่ำ ผู้โดยสารกระเด็นออกไปนอกรถ มีเลือดเต็มไปหมด
ผู้น้อยคิด แย่แล้วๆ คนตายตั้งมากมาย เเดดก็ร้อน เลือดไหล มากอย่างนี้ ถูกแดดเผาจะทำอย่างไรดี ผู้น้อยจึงรีบ ลงไปแบกพวกเขา ภาพนี้ก็ฉายออกมา ผู้น้อยลืมไปหมดแล้ว ตั้งแต่อยู่ที่เทียนเต้าถันดูแลงานธรรม และไปเก็บของ นำมารีไซเคิลก็ได้ฉายออกมาให้ผู้น้อยได้ดู
ช่วงนั้นเป็นเดือน 3 ลูกสาวหลินฉ่ายเหม่ย ให้ผู้น้อยไปทุกกระดาษ กล่องกระดาษ ขณะที่กลับมาใกล้บึงกิเลนริมทางมีถังขยะเต็มไปด้วยกล่องกระตาษ รีบจัดเก็บเรียบร้อย
มองลงไปในถังขยะ มีกระป๋องมากมาย ไม่มีที่คีบผู้น้อยก็ใช้มือไปควานหยิบ
ก็ถ่ายออกมาด้วย เพราะฉะนั้น พวกเราอย่าคิดว่าอยู่ในห้องมืดๆ จะทำอะไรไม่มีใครเห็น
พระอาจารย์: กระจกส่องบุญกุศลนี้สามารถส่ง ไปถึงนรกได้ ที่นรกเรียกว่า "กระจกส่องกรรม" แล้วยังส่องไปถึงฟ้าชั้นกลาง ตำหนักเง็กเซียนฮ่องเต้ ที่นั่น เป็นของยุคแดง ศาสนาอื่นก็มี
คนที่กินเจบำเพ็ญได้ดี แต่ไม่ได้รับธรรมะ ก็ไปที่เง็กเซียนฮองเต้ พวกเราที่ได้รับ วิถีธรรมทางสวรรค์ก็จัดให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์มาคอยดูแลพวกเรา พร้อมทั้งคุ้มครองความปลอดภัยของเราด้วย ในยุคขาวทำอะไรต้องระมัดระวังจะเป็นพระพุทธหรือเป็นปุถุชนก็แยกกันตรงนี้
หลินถันจู่ : ตอนที่สวยๆ งามๆ ทำไมพระอาจารย์ไม่ถ่าย นี่ดูน่าเกลียดถ่ายทำไม
พระอาจารย์: ศิษย์ทำได้ดี
หลินถันจู่: น่าเกลียดอย่างนี้ยังบอกว่าดี ดียังไง
พระอาจารย์: เจ้ามีใจทำงานเก็บของรีไซเคิลอย่างแรกได้หาวัตถุดิบของประเทศกลับมาสองมีประโยชน์ต่อการรักษาสิ่งแวดล้อมสังคม สามญาติธรรมมีโอกาสได้สร้างบุญ
หลินถันจู่ : พวกเราที่จู๋ซัน (สถานธรรมเทียนเต้าถันล้วนได้ทำการเก็บกลับ (รีไซเคิล)
พระอาจารย์: เจ้าอย่า ดูแคลนในมือของญาติธรรมที่ถือกระป๋อง 2-3 ใบ ขอเพียงมีใจทุกคนล้วนมีบุญกุศล
หลินถันจู่ : ทำอย่างนี้ก็มีบุญด้วยหรือ
พระอาจารย์: บุญอันดับหนึ่งของอู๋เว่ยซือ ทำได้ดีจะมีประโยชน์ต่อสถานธรรมต่อญาติธรรมก็เพิ่มโอกาสในการสร้างบุญเพราะฉะนั้นต้องพยายามต่อไป
พวกเราเป็นผู้บำเพ็ญ พวกเราทำอะไรตามหน้าที่ ไม่ออกนอกลู่นอกทางหรือผิดทำนองครองธรรม พวกเรา ทุกวันมีแต่คิดดี ทำดี พูดดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็จะปกป้องพวกเรา ไม่เพียงแต่มาดูแลเท่านั้น อย่างเช่น วันนี้เราได้ทำความดี บังเอิญเจ้ากรรมนายเวรมาทวงหนี้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็จะ ช่วยเหลือปกป้องเจรจาปัดเป่าไปให้ บอกว่าหลีกไปก่อน ชีวิตนี้เป็นของเบื้องบนอย่าเพิ่งจู่โจม หากมีความแค้นอะไร ให้เขาสร้างบุญกุศลอุทิศไปให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่วยแปรร้ายกลายเป็นดีให้แก่เรา