เทวดาเซียนท้งประทับทรงมีกลอนว่า

ส่งคำสาร เพื่อโปรด ชีวิตสัตว์

คนและสัตว์ ชีวิต สัมพันธ์กัน

โปรดปล่อยสัตว์ ทรงไว้ ซึ่งผลบุญ

อยู่เย็นสุข สืบลูกหลาน ทุกทั่วหน้า

คำอนุโมทนา

     สังคมทันสมัย พูดถึงความเป็นอยู่ที่ดีๆ โดยมารยาทสัตว์ก็ได้รับการยกย่องให้สูงขึ้นด้วย แต่ว่ามีไม่น้อยทีเดียวที่แต่งตัวโดยสูทสากลใส่รองเท้าหนังอย่างดี ได้ร่วมกันกินสัตว์เป็นๆ เพื่อความอร่อยของความสดใหม่ๆ บำรุงพุงให้ใหญ่ขึ้น โดยน่าจะตั้งชื่อการเลี้ยงอย่างโก้หรูนั้นว่า “อาหารป่าเถื่อน” จะเหมาะสมกว่า โปรดวางช้อนลงและถามวิญญาณในจานนั้นว่า “ตอนนี้พวกเธอรู้สึกอย่างไร” พวกมันจะตอบว่า คุณพี่ครับ เชิญทานเถอะ ถึงอย่างไรก็เอามาตั้งโต๊ะแล้ว ยังจะมีอะไรพูดอีก พวกฉันยอมสละชีวิตอันน้อยนิดของฉันเพื่อชีวิตอันใหญ่โตของท่าน เพียงแต่เมื่อท่านทานอิ่มแล้วสามารถทำธุรกิจที่เที่ยงตรง สละเพื่อส่วนรวม ประเทศชาติ แม้แต่เล็กๆน้อยๆก็ยังดี แต่ถ้ากินเพื่อความอร่อยของปาก เพื่อบำเรอกามราคะ เสร็จแล้วก็ไปเบียดเบียนชาวบ้านเขาอีก ถ้างั้นอาหารมื้อนี้ก็จะสูญเปล่าเสียแล้ว

     พวกสัตว์ต้องพลีชีพเพื่อบำรุงธรรม เลี้ยงชีวิตมนุษย์ บุญกุศลมากหนัก หนังสือเล่มนี้เป็นโอกาสให้พวกสัตว์ได้ระบายความในใจของมัน ขอให้ท่านจงสงบใจฟังความทรมานของพวกเขา เกิดจิตเมตตาจากวันนี้ไปจงวางมีดลง แม้นสัตว์จะยอมให้ท่านได้เชือดเฉือนแต่จิตใจก็เต็มไปด้วยความแค้น ได้แต่ยอมจำนงต่อชีวิต เพียงหวังมนุษย์เกื้อกูลมนุษย์ด้วยกันให้ดีๆ อย่าเคลือบแฝงไว้ในใจ เพื่อหลอกลวงตีชิง วิ่งราว ข่มขืน ต่ำกว่าสัตว์เดรัจฉานเสียอีก เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ก็มิใช่เป็นการลดความหมายของการเป็นคนหรอกหรือ

     สำนักเซิ่นเต๋อถัง ใช้เวลา 1 ปีได้รับโองการสวรรค์ โดยการนำของท่านอรหัต์จี้กงกับร่างทรงนายหยางเซิง นั่งปทุมทิพย์อาสน์เพียงเยี่ยมวิญญาณสัตว์ เรียบเรียงหนังสือ วงเวียนกรรมของสัตว์โลกออกสู่สายตากชาวโลกเพื่อเปลี่ยนแปลงการเป็นอยู่ของชาวโลก เพื่อให้ เสือ สิงห์ กระทิง แรด และงูสารพิษ ต่างสำนึกบาป เปลี่ยนหน้าเปลี่ยนตามาเป็นมนุษย์ที่ดีๆ

     เพื่อโลกจะได้สงบลง บนถนนหนทางที่เดินอยู่ ล้วนแล้วแต่เป็นคนดีแท้เสมอกันหมด ต่างมีความสุขสราญหรรษา ฟ้าดินนิมิตทุกสิ่งร่มเย็น ภาพความสุขนี้ได้แขวนอยู่ทุกบ้านช่อง ความสุขชั่วนิรันดร์ข้อขออนุโมทนากับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของหนังสือเล่มนี้

ประทับทรงวันที่ 13 มีนาคม 2525