ครั้งที่ 14 บริสุทธิ์ฝึกวิญญาณ

          “น้ำมนต์แห่งเซียนฝึกวิญญาณ ขจัดความโหดเหี้ยมปลูกฝังความดี”               

             องค์ชายสามนาจาแห่งฟ้าทักษิณ เสด็จลงประทับทรง กลอนว่า            

                น้ำบริสุทธิ์ใช้ฝึกวิญญาณแค้น             

ดินแดนผีตายโหงเหมือนกรง             

ฝึกจิตโหดให้สงบคลายวิตก             

น้ำมนต์หยกทะเลใต้มีแหล่งธาร             

อาจารย์ : คืนนี้หยุดสอบถามวิญญาณผีตายโหง ข้าจะพาเจ้าไปชมทัศนียภาพที่สวยงามหลายแห่งในเมืองตายโหง จะได้เป็นบุญตา             

หยงปี่ : เรียนถามอาจารย์ สถานที่สวยงามนั้นเรียกว่าอะไร มีอะไรแปลกมหัศจรรย์หรือ             

อาจารย์ : คืนนี้สถานที่ไปเที่ยวเรียกว่า “น้ำบริสุทธิ์ฝึกวิญญาณ” เมื่อน้ำกลายเป็นลำธารก็ไหลสะสมเป็นบึง ที่แปลกมหัศจรรย์นั้นที่นี่เป็นต้นกำเนิดของน้ำ เป็นน้ำบริสุทธิ์ในแจกันของพระโพธิสัตว์กวนอิมแห่งทะเลใต้ น้ำมนต์นี้จะไหลเข้สู่ยมโลก ถึงเมืองตายโหงกลายเป็นบึงใหญ่             

หยงปี่ : ทำไมได้ชื่อว่า น้ำบริสุทธิ์ฝึกวิญญาณเล่าครับ             

อาจารย์ : เรื่องนี้พูดแล้วยาว ให้อาจารย์เสกตาให้เจ้าดูภาพความมหัศจรรย์แห่งธรรมของเซียนเอาเองจะดีกว่า เจ้าดูแล้วก็จะเข้าใจ             

หยงปี่ : อย่างนี้ค่อยหายอยาก..... (ทันใดนั้น ต่อหน้าหยงปี่ก็เกิดภาพที่น่าเลื่อมใส บนหน้าที่เมตตาละมุนละไมของโพธิสัตว์กวนอิม เห็นแจกันในพระหัตถ์ซ้ายของพระโพธิสัตว์กวนอิมวางลงบนบัวอาสน์ แต่ละหยด ๆ เหมือนเแก้วผลึกเหมือนสายของหยดน้ำเคลื่อนลงสู่กลางพื้น เรื่อยลงไปสู่พื้นทะเลเป็นท่อทอดไปข้างหน้าที่มหัศจรรย์คือหยดน้ำไม่ละลายปนกับน้ำทะเลแลเห็นได้ชัดเจน หยดน้ำเหมือนธนูที่ยิงออกไปภายหลังจึงดิ่งสู่ใต้ทะเลลงสู่ยมโลก แล้วจึงค่อยไหลเวียนสู่เมืองตายโหง จากนั้นหยดน้ำเหล่านั้นก็แข็งตัวรวมกันผ่านปากทางเข้าอินหยางเจวี้ย (แนวไฟยมโลก) ทำให้ไฟหมดพลังลง จากนั้นหยดน้ำก็มุดลงสู่ยมโลก เพราะฉะนั้นจึงไม่ทำให้ไฟนรกเปียกหรือดับ และในที่สูงแห่งหนึ่ง หยดน้ำก็ไหลเทลงมากลายเป็นลำธารแล้วไหลรวมกันเป็นบึง)               

อาจารย์ : เอาละ มาอย่างไรไปอย่างไรเจ้าเห็นแล้ว ตอนนี้อาจารย์จะพาเจ้าไปเห็นกับตา ประทานแพรฟ้าป้องกันตัว หลับตาออกเดินทาง....ลืมตาได้             

หยงปี่ : โอ้ ! สบายอารมณ์ พวเรามาพักร้อนกันที่นี่ ลงเล่นน้ำกันให้สนุก (ที่แท้หยงปี่แลเห็นผีเจ้าหน้าที่หลายคนยืนอยู่ริมบึงและในน้ำมีวิญญาณผีอยู่มากหลาย ดำผุดดำโผล่ เล่นกันอย่างสนุก)               

อาจารย์ : เจ้าเข้าไปดูชัด ๆ ใกล้ ๆ พวกเขาเป็นอย่างที่เจ้าพูดหรือเปล่า สนุกจริงไหม             

หยงปี่ : (เข้าไปดูใกล้ ๆ) ว้าย ! ดูไม่เหมือน พวกเขาดูเหมือนว่ายน้ำไม่เป็นแล้วก็ถูกฉุดลงน้ำ มิน่าจึงผุดขึ้นผุดลง มือไม้วุ่นไปหมด กิริยาผิดปกติ อาจารย์ครับ ! พวกเขาว่ายน้ำไม่เป็นทำไมลงโทษเขาลงน้ำอย่างนั้น             

อาจารย์ : เจ้าดูทางซ้ายมีอักษรอยู่ 4 ตัว น้ำบริสุทธิ์ฝึกวิญญาณ พวกวิญญาณผีตายโหงมีความแค้นแคืองอยู่มาก วิญญาณจึงไม่สงบสุข เพราะฉะนั้นจึงอาศัยน้ำบริสุทธิ์ของพระโพธิสัตว์กวนอิม ใช้มาฝึกชะล้างจิตที่เคืองแค้น             

หยงปี่ : ถ้าเช่นนั้นวิญญาณทุกคนที่ตายโหงก็ต้องมารับโทษที่นี่ใช่ไหม             

อาจารย์ : ผิดแล้ว แต่ว่าเจ้าอย่าคิดว่าพวกเขากำลังเจ็บปวด พวกที่ผ่าน “น้ำบริสุทธิ์ชำระวิญญาณ” ของบึงเซียนแล้ว ก็เหมือนได้หลุดพ้นจากครรภ์ได้เปลี่ยนกระดูก ได้ปลูกฝังรากญาณที่ดีลงไป นับว่ามีบุญบารมีมาแต่สามชาตินะ บรรพบุรุษต้องมีบุญ จึงสามารถลงไปในบึงนี้ได้             

หยงปี่ : ว้า ! ดีอย่างนี้ ให้ศิษย์ลงไปจ๋อมแจ๋มหน่อย             

อาจารย์ : ก็ได้! เจ้าจ๋อมแจ๋มอยู่ที่นี่ อาจารย์จะกลับละ             

หยงปี่ : อย่างนั้นอย่าดีกว่า ศิษย์ขอตามกลับ (ศิษย์อาจารย์เดินกลับ ครู่เดียวก็ถึงสถานธรรม)               

อาจารย์ : ไม่ใช่อาจารย์ไม่ให้เธอลงน้ำ เพราะมันไม่มีประโยชน์กับเธอ เพราะตอนนี้จะแต่งหนังสือ จะมัวมาเล่นได้หรือ เข้าใจไหม เอาละ....คืนนี้แต่งหนังสือพอแค่นี้ ข้ากลับ