การเป็นแพทย์

    ผู้ที่จะเรียนแพทย์ ต้องมีจิตใจที่เมตตาและมีคุณธรรมคนไข้ที่จิตใจเคร่งเครียดสับสนใช้คำพูดรักษาคนไข้ที่ร่างกายเจ็บป่วยใช้ยารักษา มีคำกล่าวว่า “แม้ได้ได้เป็นนายกที่ดี ก็ขอเป็นแพทย์ที่ดี”  เพราะนายกที่ดีปกป้องคุ้มครองชาติบ้านเมืองและชาวประชา ส่วนแพทย์ก็ช่วยคนช่วยโลก แม้ชื่อจะต่างกัน แต่บุญกุศลเหมือนกัน ดังนั้น การเป็นแพทย์รักษาคน จึงเป็นการสร้างบุญบารมีทางหนึ่ง     

     กาลเวลาเปลี่ยนไป ยุคสมัยเปลี่ยนไป มีคนไม่น้อยที่เห็นการเป็นแพทย์เป็นการแสวงหาความร่ำรวยทางลัด ลงทุนน้อยแต่กำไรมาก โดยไม่คำนึงถึงจรรยาบรรณแพทย์ เช่นสั่งจ่ายยาแรง ๆ เพื่อให้เห็นผลเร็ว โดยคนไข้ไม่รู้ ซึ่งอันตรายมาก (ต่อคนที่อ่อนแอ มีความต้านทานน้อย เช่นเด็กเล็ก และคนชรา)       

     มีบางคนผลิตยาปลอม หรือขายยาไม่มีคุณภาพที่ร้ายยิ่งกว่านั้นก็คือมีการใช้วิชาแพทย์ทำร้ายคน ซึ่งเป็นการละเมิดจรรยาบรรณแพทย์ เรียกได้ว่า เป็นโจรทางการแพทย์ ยากที่จะเข้าถึงธรรมได้