การบำเพ็ญธรรมต้องสร้างกุศลก่อน

   ผู้บำเพ็ญธรรมต้องปล่อยวางจากลาภ ยศ สรรเสริญและทุกสิ่งทุกอย่าง โดยเห็นว่าทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งมายา ทุกคนสามารถเป็นพุทธะ-โพธิสัตว์ อยู่ที่ว่ามีความเพียรพยายามหรือไม่เท่านั้น ถ้ามีความเพียรไม่ว่าออกบวชหรือครองเรือนก็บำเพ็ญธรรมได้ บำเพ็ญในบ้านมีบุตร ภรรยาเป็นเพื่อน ไม่ถูกทางโลกร้อยรัด ไม่ถูกความรักชักจูง อาศัยธรรมบำเพ็ญออกจากโลก ผู้ไม่มีความเพียร ปลงไม่ตกทางโลก สลัดความรักไม่ออก พบความรวยจิตใจอ่อนไหว พบความลำบาก เกิดท้อแท้ ยึดติดกับกายเนื้ออันจอมปลอม ละเลยจิตวิญญาณอันแท้ หารู้ไม่ว่าตั้งแต่โบราณมา ผู้สำเร็จธรรมมากมายล้วนมีความเพียรพยายาม ศึกษาแล้วปฏิบัติ ลำบากก่อนจึงสำเร็จพึงรู้ว่าบุญกุศลนั้นล้ำค่า อย่าเห็นว่ากุศลน้อยแล้วไม่ทำ หรือ บาปน้อยทำได้ ขอให้ทุกคนจงละชั่วทำดี หมั่นสร้างบุญกุศลอย่างกว้างขวาง โปรดผู้คน พิมพ์หนังสือธรรมะ ขมากรรมอยู่เสมอ สำรวจตรวจตราตนเองตลอดเวลา กลับตัวกลับใจใหม่ก็จักพบกับแสงสว่างเอง จะต้องมีการสั่งสมกุศลจึงจะสามารถบรรลุ มรรคผล

    ท่านเล่าจื๊อกล่าวไว้ว่า ผู้ที่จะเป็นเซียนฟ้าต้องสร้าง 13,000 กุศล จะเป็นเซียนดินต้องสร้าง 3,000 กุศล ขอให้ทุกคนจงบำเพ็ญซื่อสัตย์ กตัญญธรรม ตอบแทนพระคุณฟ้าดิน พ่อแม่และขัดเกลาจิต จึงจะไม่ตกสู่อบายภูมิ (นรก เปรต เดรัจฉาน) คนส่วนใหญ่มักจะลุ่มหลงในลาภ ยศ สรรเสริญ สุรา นารียิ่งถลำยิ่งลึก ยากที่จะกลับตัว เสียแรงที่เสด็จแม่ (เหลาหมู่)อุตส่าห์มีบัญชาให้เหล่าพุทธะโพธิสัตว์มาเผยแพร่ธรรม แต่ผู้คนกลับไม่ยอมอ่าน หวังดีแนะนำตักเตือนเขากลับกลายเป็นนินทาตนเองไม่บำเพ็ญกลับไปบอกคนอื่นท้อถอย พูดจาส่งเดช หรือทำผิดกฎหมายจนถูกลงโทษขังคุก เห็นแต่คนเป็นรับโทษ ไม่เห็นคนผีถูกล่ามโซ่ คนประเภทนี้ประตูธรรมถูกปิดแล้ว สวรรค์หมดสิทธิ์ ตายแล้วต้องตกนรกตัดลิ้น เสวยทุกขเวทนา ดังนั้นท่านลื่อโจ้วจึงมักถอนใจว่า “พร่ำเตือนคนให้บำเพ็ญกลับไม่ยอมบำเพ็ญ กลับสวรรค์ไม่ยุ่งกับมนุษย์ดีกว่า” ท่านขงจื๊อกล่าวว่า“สัตว์โปรดง่าย คนโปรดยาก โปรดสัตว์ดีกว่าโปรดคน” ฉันเมตตาหวังโปรดชาวโลก จึงอ้อนวอนเสด็จแม่ (เหลาหมู่) ให้เปิดเผยเคล็ดวิธีการบำเพ็ญธรรมลงในหนังสือนี้ พระองค์ท่านทรงเมตตามีบัญชาให้เหล่าเทพ พรหม โพธิสัตว์มาช่วยกันเขียนลงในหนังสือนี้จนสำเร็จ แม้สำนวนภาษาจะเป็นแบบชาวบ้าน อ่านง่าย แต่เนื้อหาสาระเต็มไปด้วยหลักธรรมบัณฑิตทั้งหลายอย่าได้ดูแคลน ควรพิจารณาแยกแยะให้ดีการบำเพ็ญธรรมควรสร้างกุศลไถ่บาป ขมากรรม บริจาคทรัพย์ บริจาคธรรมะ ทำได้เช่นนี้แม้ไม่ได้บน ก็สามารถอายุยืนมีสุขได้ แต่ถ้าไม่รู้จักบำเพ็ญ เที่ยวก่อกรรมทำชั่ว เอาแต่บนบานอย่างเดียว ให้ช่วยสะเดาะเคราะห์และประทานโชคลาภ ซึ่งเป็นเรื่องเพ้อฝัน ยากที่จะสมหวัง ทุกคนก็รู้ดีว่ากายเนื้อนี้ไม่ใช่ของแท้ มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกข์ แต่ภายในของเทียมก็มีของแท้คือ จิตวิญญาณ