เทวโองการ ท่านเง็กเซียนฮ่องเต้

เง็กเซียนฮ่องเต้พระบรมเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งมไหศวรรย์

        มีพระกระแสรับสั่ง ดังนี้             

             ข้า ฯ ผู้ประทับอยู่เหนือทิยอาสน์เมฆินทร์ ได้เห็นแจ้งสภาวะโลก ถึงแม้มีภารกิจมากมายก็ไม่ลืมที่จะเกื้อหนุนเหล่าสัตว์ให้พ้นจากทะเลทุกข์ ทั้งพุทธเทพ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์บนสวรรค์ได้ร่วมแรงกอบกู้ชะตาฟ้า ไม่ปฏิเสธที่จะตระเวนทั่วบนถนนเมฆไปมาระหว่างสวรรค์และโลก เพื่อที่จะอบรมแปรเปลี่ยนผู้มีบุญสัมพันธ์ให้เข้าใจหลักธรรมให้กว้างขวางมากขึ้น ปัจจุบันในโลกนี้ก็มีคัมภีร์และพระสูตรนับหมื่น ๆ ขันธ์ แต่ละศาสนาก็เปิดกว้างให้ความสะดวก จะได้ฉุดช่วยเหล่าสัตว์สู่วิถีทางที่ถูกต้องพร้อมกันจะได้บำเพ็ญมหาธรรม             

             ข้า ฯ ปลอบประโลมใจว่า เพราะทั้งสวรรค์ภูมิและนรกภูมิแต่ละชั้นแต่ละขุมได้มีสำนักธรรมต่าง ๆ ได้แต่งหนังสือแนะนำไว้เพื่อให้คนในโลกได้เข้าใจ รู้จักบุญกุศลก็เลื่อมใสศรัทธา รู้จักชั่วบาปก็พึงสังวรเกรงกลัว รู้จักยกย่องผู้จงรักภักดีและให้รางวัลแก่ผู้กตัญญูเป็นการปลอบเตือนชาวโลกให้หันสู่ความดีและรู้จักบำเพ็ญแต่ว่ายังมีสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่มีการควบคุมดูแลที่เกี่ยวพันกับมนุษย์ในโลกอย่างลึกซึ้ง หากแต่ยังมิได้บอกเล่าถ่ายทอดสภาพภายในต่าง ๆ สู่ภายนอก เพื่อเป็นเครื่องมือในการตักเตือนมนุษย์ให้เข้าใจถึงความหมายอันสำคัญยิ่ง จะได้คอยระมัดระวังและหวาดกลัว จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อสำนักทรงในโลกนี้ยังขาดแคลนคนทรงที่เที่ยงธรรมและยอมรับหน้าที่อันหนักนี้             

             ข้า ฯ มีใจร้อนรนยิ่ง ก็พอดีมีสำนักทรงที่ขึ้นตรงต่อฟ้าทักษิณคือสำนักธรรมอู๋เหมี่ยวหมิงเจิ้น เมืองไถจง เจ้าประจำสำนักคือ ท่านกวงเค่งและราชโอรสองค์ชายสามลี่เค่ง แห่งนาจาฟ้าทักษิณได้ร่วมกันถวายชื่อ ยอมรับเทวโองการเพื่อรับภาระอันหนักนี้สำนักธรรมอู๋เหมี่ยวหมิงเจิ้นมีบุญบารมีมาก สานุศิษย์ในสำนักมีความศรัทธารับใช้ภาระอันศักดิ์สิทธิ์นี้สนองพระโองการ ให้พู่กันศักดิ์สิทธิ์ทะลุถึงฟ้า คงไม่ทำให้ผิดหวัง จะสำเร็จภาระหน้าที่นี้             

             ข้า ฯ มีหฤทัยหรรษา จึงมองโองการให้หนึ่งฉบับ มีรับสั่งให้ราชโอรสสามนาจาแห่งฟ้าทักษิณเป็นเทพาจารย์ ผู้รับหน้าที่เป็นประธานแต่งหนังสือให้กำหนดเวลาในการแต่งหนังสือมีอำนาจปฏิบัติได้โดยสะดวก อาศัยถาดทรายและพู่กัน ให้เริ่มต้นเขียนตั้งแต่วันที่ 16 เดือนยี่ ปีกะจื้อ (ตรงกับวันที่ 18 มีนาคม 2527) โดยให้มือทรงหยงปี่เป็นผู้เขียน มีโอกงการให้เทพเซียนจื่อเป็นผู้ตรวจสอบให้ถูกต้องสำหรับชื่อหนังสือให้ใช้ชื่อว่า “บันทึกเที่ยวเมืองตายโหง” ขอให้ทั้งเทพและมนุษย์จงรับโองการร่วมแรงเดินไปข้างหน้า เมื่องานสำเร็จแล้วจักปูนบำเหน็จให้อย่าให้เสียการ             

             ความประสงค์แห่งข้าฯ             

             ขอน้อมรับโองการ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ             

             วันที่ 9 เดือนยี่ ปีกะจื้อ             

             ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2527